Elisabeth Sara Clasina de Swart
€600,00 incl. btw
(1861-1951) Beeldhouwer en mecenas
Inzoomen? Beweeg cursor over foto of klik vergrootglas en dubbelklik.
Terug naar onze winkel of naar complete catalogus. U kunt ook op afspraak onze portretten bezichtigen.
Beschrijving
lisabeth Sara Clasina de Swart was de dochter van kunstschilder Corstianus de Swart en Elisabeth IJntema. Ze groeide op in Arnhem in een doopsgezinde familie. Ze kreeg thuis les, van haar moeder in taal en literatuur en van haar vader in diverse kunstvakken. Met hulp van haar vader en het erfdeel van haar moeder kon zij zich in 1887 vestigen in Amsterdam. Daar begon ze aan de Rijksschool voor Kunstnijverheid maar vertrok al snel om les te nemen bij beeldhouwer Lambertus Zijl. In Amsterdam werd De Swart deel van het culturele leven. Ze kocht het werk van de Tachtigers en ondersteunde sommigen zelfs. George Breitner en Jan Veth beeldden haar af en schrijver Willem Paap vormde de vrouwelijke hoofdpersoon van zijn roman Vincent Haman vermoedelijk naar De Swart. Met haar vriendin Baukje van Mesdag – Elisabeth de Swart was min of meer openlijk lesbisch – verhuisde ze in 1889 naar Parijs. Hier leerde ze kunstenaars als Vincent van Gogh, Odillon Redon en Auguste Rodin kennen. Door haar toedoen kreeg Redon in 1894 een tentoonstelling bij de Haagsche Kunstkring. Elisabeth woonde met haar vriendin Anna Vis tussen 1892 en 1894 in Rotterdam. Daarna betrokken ze een etage aan het Oosterpark in het zogenaamde Willem Witsenhuis in Amsterdam. Verschillende Tachtigers kwamen daar samen. Met Isaac Israëls, die beneden woonde, en feministe Annette Versluys-Poelman verzorgden zij Willem Kloos, die aan depressies leed en alcoholist was. Met haar laatste partner, Emilie van Kerckhoff, woonde De Swart tussen 1898 en 1914 in Laren (NH). Ze maakte een aantal ontwerpen voor ’t Binnenhuis en werd lid van de Hilversumsche Kunstkring. Ze exposeerde bovendien op de tentoonstelling De vrouw 1813-1913. In Laren ontvingen De Swart en Van Kerckhoff kunstenaars en componisten als Gustav Mahler, Emile Bernard en Lodewijk van Deyssel. Het stel vertrok in 1914 vanwege financiële problemen definitief naar Italië. Van Kerckhoff en De Swart groeiden enigszins uit elkaar maar verbraken het contact nooit. Elisabeth de Swart leidde een teruggetrokken leven, boetseerde en verkocht af en toe wat. Uiteindelijk zou ze in 1951 op Capri overlijden waar zij en Van Kerckhoff sinds 1920 woonden. Materiaal: foto, collage, vilt Fotograaf: George Hendrik Breitner
Uitverkocht
Quick Comparison
Settings | Elisabeth Sara Clasina de Swart remove | Mathilde Berdenis van Berlekom remove | Anna Aleida de Beaufort remove | Julia Bertha Culp remove | Meta Kehrer remove | Maria Austria remove |
---|---|---|---|---|---|---|
Name | Elisabeth Sara Clasina de Swart remove | Mathilde Berdenis van Berlekom remove | Anna Aleida de Beaufort remove | Julia Bertha Culp remove | Meta Kehrer remove | Maria Austria remove |
Image | ![]() | ![]() | ![]() | ![]() | ![]() | ![]() |
SKU | Anna Aleida de Beaufort | |||||
Rating | ||||||
Price | €600,00 incl. btw | €600,00 incl. btw | €600,00 incl. btw | €600,00 incl. btw | €600,00 incl. btw | €600,00 incl. btw |
Stock | Uitverkocht | Uitverkocht | Uitverkocht | |||
Availability | Uitverkocht | Uitverkocht | Uitverkocht | |||
Add to cart | ||||||
Description | (1861-1951) Beeldhouwer en mecenasInzoomen? Beweeg cursor over foto of klik vergrootglas en dubbelklik. Terug naar onze winkel of naar complete catalogus. U kunt ook op afspraak onze portretten bezichtigen.Beschrijvinglisabeth Sara Clasina de Swart was de dochter van kunstschilder Corstianus de Swart en Elisabeth IJntema. Ze groeide op in Arnhem in een doopsgezinde familie. Ze kreeg thuis les, van haar moeder in taal en literatuur en van haar vader in diverse kunstvakken. Met hulp van haar vader en het erfdeel van haar moeder kon zij zich in 1887 vestigen in Amsterdam. Daar begon ze aan de Rijksschool voor Kunstnijverheid maar vertrok al snel om les te nemen bij beeldhouwer Lambertus Zijl. [expander_maker id="4" more="Lees meer" less="Lees minder"] In Amsterdam werd De Swart deel van het culturele leven. Ze kocht het werk van de Tachtigers en ondersteunde sommigen zelfs. George Breitner en Jan Veth beeldden haar af en schrijver Willem Paap vormde de vrouwelijke hoofdpersoon van zijn roman Vincent Haman vermoedelijk naar De Swart. Met haar vriendin Baukje van Mesdag – Elisabeth de Swart was min of meer openlijk lesbisch – verhuisde ze in 1889 naar Parijs. Hier leerde ze kunstenaars als Vincent van Gogh, Odillon Redon en Auguste Rodin kennen. Door haar toedoen kreeg Redon in 1894 een tentoonstelling bij de Haagsche Kunstkring. Elisabeth woonde met haar vriendin Anna Vis tussen 1892 en 1894 in Rotterdam. Daarna betrokken ze een etage aan het Oosterpark in het zogenaamde Willem Witsenhuis in Amsterdam. Verschillende Tachtigers kwamen daar samen. Met Isaac Israëls, die beneden woonde, en feministe Annette Versluys-Poelman verzorgden zij Willem Kloos, die aan depressies leed en alcoholist was. Met haar laatste partner, Emilie van Kerckhoff, woonde De Swart tussen 1898 en 1914 in Laren (NH). Ze maakte een aantal ontwerpen voor ’t Binnenhuis en werd lid van de Hilversumsche Kunstkring. Ze exposeerde bovendien op de tentoonstelling De vrouw 1813-1913. In Laren ontvingen De Swart en Van Kerckhoff kunstenaars en componisten als Gustav Mahler, Emile Bernard en Lodewijk van Deyssel. Het stel vertrok in 1914 vanwege financiële problemen definitief naar Italië. Van Kerckhoff en De Swart groeiden enigszins uit elkaar maar verbraken het contact nooit. Elisabeth de Swart leidde een teruggetrokken leven, boetseerde en verkocht af en toe wat. Uiteindelijk zou ze in 1951 op Capri overlijden waar zij en Van Kerckhoff sinds 1920 woonden. Materiaal: foto, collage, vilt Fotograaf: George Hendrik Breitner [/expander_maker] | (Mathilde Wibaut) (1862 - 1952) Politicus en feministInzoomen? Beweeg cursor over foto of klik vergrootglas en dubbelklik. Terug naar onze winkel of naar complete catalogus. U kunt ook op afspraak onze portretten bezichtigen.BeschrijvingMathilde Berdenis van Berlekom groeide op in Middelburg. Ze deed daar kweekschool, werkte als hulponderwijzeres en begon daarna aan een studie MO Nederlands. Ze trouwde met Floor Wibaut en samen kregen ze vier kinderen. Hierna zou ze zich, door het gebruik van anticonceptie, kunnen wijden aan haar zelfgekozen levenstaak: het politiek bewustmaken en persoonlijk ontwikkelen van vrouwen. In 1895 werd ze afdelingsvoorzitter van de Vereeniging voor Vrouwenkiesrecht. Floor en Mathilde sloten zich twee jaar later aan bij de Sociaal- Democratische Arbeiderspartij (SDAP). [expander_maker id="4" more="Lees meer" less="Lees minder"] Wibaut besloot in 1899 zich niet alleen op kiesrecht voor vrouwen te richten, maar ook aandacht te besteden aan het algemeen kiesrecht. In 1902 richtte ze de vrouwenvereniging Samen Sterk op. In Middelburg was ze betrokken bij de oprichting van een huishoudschool en de jeugdbibliotheek. Vanwege het politieke werk van haar man in Amsterdam zette Wibaut haar werk voor de SDAP in Amsterdam voort. Ze richtte er met gelijkgestemde vrouwen in 1905 de Sociaal-Democratische Vrouwenpropagandaclub (SDVC) op. In de jaren twintig en dertig voerde Wibaut actie tegen het ontslag van gehuwde vrouwelijke ambtenaren en de beperking van vrouwelijke arbeid buitenshuis. Wibaut zag in huis ook een taak voor de man. Samen met haar man schreef ze het boek Wordend Huwelijk, waarin ze pleitten voor het recht van vrouwen op zelfbeschikking. Ook op seksueel gebied. Zij zagen heil in vrije of proefverlovingen zodat eerst geoefend kon worden voordat een officieel huwelijk werd gesloten. Na de dood van Floor Wibaut in 1936 werd Mathilde bestuurslid van de Wereldliga voor Sexueele Hervorming. Tot haar dood werkte ze aan haar memoires, Herinneringen, die in 1976 verschenen. Met haar overlijden in 1952 verdween een icoon van de vrouwenbeweging én de sociaaldemocratie. Materiaal: foto, knipsel in foto Fotograaf: Marie de Roode-Heijermans [/expander_maker] | (1880 - 1975) GrootgrondbezitterInzoomen? Beweeg cursor over foto of klik vergrootglas en dubbelklik. Terug naar onze winkel of naar complete catalogus. U kunt ook op afspraak onze portretten bezichtigen.BeschrijvingAnna Aleida de Beaufort was de dochter van Arnoud Jan de Beaufort, lange tijd burgemeester van Leusden en Stoutenburg. Anna kreeg thuis onderwijs van haar gouvernantes en groeide op in een welvarend milieu. In 1926 overleed moeder Maria. en paar jaar later overleden ook vader Arnoud en haar broer Ernest Louis. Anna, ook wel Annie genoemd, bleef alleen achter en richtte in 1948 Stichting de Boom op dat het landgoed Huize De Boom waar zij was opgegroeide moest beschermen. De Beaufort leefde sober, maar had als groot grondbezitter een belangrijke rol in de agrarische samenleving. [expander_maker id="4" more="Lees meer" less="Lees minder"] Om de mensen in de buurt te beschermen tegen allerlei kwade invloeden richtte De Beaufort diverse verenigingen op. Zo liet ze een bibliotheek oprichten, stimuleerde ze muziekvereniging Lisiduna en de voetbalvereniging in Leusden. Vanaf 1927 leidde De Beaufort de protestantse fractie in de raad van Leusden. Keer op keer werd ze herkozen in de raad. In 1975 overleed Anna de Beaufort. In Leusden herinnert de Anna Aleidalaan aan de vrouw die zichzelf liever Juffrouw Annie noemde. Materiaal: foto, gedroogde planten Fotograaf: onbekende fotograaf [/expander_maker] | (1880-1970) ZangerInzoomen? Beweeg cursor over foto of klik vergrootglas en dubbelklik. Terug naar onze winkel of naar complete catalogus. U kunt ook op afspraak onze portretten bezichtigen.BeschrijvingJulia Culp werd geboren in Groningen in een familie van Joodse komedianten en muzikanten waardoor ze door sommigen met de nek werd aangekeken. Julia werd op school gepest en genegeerd. Toch kreeg Culp een goede opleiding en leerde ze viool en piano spelen. Ook volgde ze zanglessen. Met een stipendium van koningin Emma kon Culp op haar vijftiende naar het Conservatorium van de Maatschappij tot bevordering der Toonkunst in Amsterdam. Na het behalen van haar diploma in 1900 trad Culp op in Nederland om al snel naar Berlijn te vertrekken. [expander_maker id="4" more="Lees meer" less="Lees minder"] De roem en reputatie van Culp stegen vanaf 1903 snel. De verzoeken en boekingen komen uit heel Europa waarbij Culp zich beperkte tot het zingen van liederen van Duitstalige romantische componisten. Ze trad diverse malen op voor de Duitse keizerlijke familie en andere vorstenhuizen. In 1913 debuteerde ze in New York. Ze toerde door Noord- en Zuid-Amerika, zong met Enrico Caruso en deed een tournee met cellist Pablo Casals. Ook andere vooraanstaande musici, zoals Heinrich Potpeschnigg, Edward Grieg, Willem Mengelberg, Max Reger, Camille Saint-Saëns en Richard Strauss zouden Culp incidenteel begeleiden. Na haar tweede huwelijk in 1919 met de schatrijke baron Willy Ginzkey beëindigde Culp haar zangcarrière en vestigde zich in Bohemen. Nog enkele keren trad Culp op, vooral bij liefdadigheidsbijeenkomsten. Vanaf 1937 gaf ze les aan de Weense Staatsakademie maar met de aansluiting van Oostenrijk bij Nazi- Duitsland vertrok ze naar Tsjecho-Slowakije. Vanwege de annexatie van Sudetenland moest ze ook daar snel weer vertrekken. Ze trok in bij haar zus in Amsterdam en samen doken ze onder. Culp schuilde het grootste deel van de oorlog bij beeldhouwer Bertus Sondaar in Loenen aan de Vecht. Door bemiddeling van de Duitse dirigent Wilhelm Furtwängler kregen de zussen Culp al voor de bevrijding toestemming om terug te keren naar hun appartement. Na de oorlog leiden ze een teruggetrokken bestaan. Culp stierf in 1970, relatief onbekend omdat haar carrière en roem in de loop der tijd in vergetelheid waren geraakt. Materiaal: foto, gemarmerd papier,schilderijlijstje Fotograaf: onbekende fotograaf [/expander_maker] | (1890-1965) Eerste vrouwelijke hoofdinspecteur zedenzakennInzoomen? Beweeg cursor over foto of klik vergrootglas en dubbelklik. Terug naar onze winkel of naar complete catalogus. U kunt ook op afspraak onze portretten bezichtigen.BeschrijvingMeta Kehrer groeide op in een welvarende Amsterdamse remonstrantenfamilie. Een goede opleiding werd belangrijk geacht en zodoende ging Kehrer naar het Openbaar Gymnasium. Na haar middelbare school werkte ze als verpleegster in het Wilhelmina Gasthuis, maar richtte zich in toenemende mate op het medisch maatschappelijk werk. Ze begon in 1923 bij de kinderpolitie in Amsterdam. Drie jaar later was Kehrer de eerste Nederlandse vrouwelijke politie-inspecteur. Ze werd overgeplaatst naar een nieuwe afdeling binnen de politie, de zedenpolitie. [expander_maker id="4" more="Lees meer" less="Lees minder"] Omdat Kehrer nooit zou trouwen, kon ze opklimmen binnen de politiegelederen. Als gehuwde vrouwelijke ambtenaar werd je in die tijd tenslotte nog ontslagen. Kehrer werd in 1946 benoemd tot hoofdinspecteur. Zij en haar collega’s probeerden prostituees ervan te overtuigen het vak achter zich te laten. Slechts een klein aantal zou dat ook daadwerkelijk doen. Grote aandacht had Kehrer voor kinderen die misbruikt waren. Ze was ervan overtuigd dat kinderen bruikbare verklaringen konden geven wanneer zij goed verhoord werden. Op het politie bureau liet ze een speciale wachtkamer voor kinderen inrichten. Kehrer zag dat het kinderen opluchtte om over hun ervaringen te vertellen. Dat vertellen bracht de verwerking bovendien beter op gang. Ze was een van de eersten die de schadelijke gevolgen van seksueel misbruik erkende. Kehrer ging in 1951 met vervroegd pensioen. Vanaf dat moment kon ze reizen, haar favoriete hobby. Ze overleed in 1965. Alhoewel ze zichzelf nooit zo presenteerde, had ze baanbrekend werk verricht als eerste vrouwelijke hoofdinspecteur. Materiaal: foto, sleutels, zwarte boontjes Fotograaf: onbekende fotograaf [/expander_maker] | (Maria Karoline) (1915 - 1975) FotograafInzoomen? Beweeg cursor over foto of klik vergrootglas en dubbelklik. Terug naar onze winkel of naar complete catalogus. U kunt ook op afspraak onze portretten bezichtigen.BeschrijvingMaria Oestreicher werd geboren in Karlsbad (in het tegenwoordige Tsjechië) en groeide op in een artistiek joods milieu. In Wenen volgde ze een vakopleiding fotografie. Vanwege de steeds striktere maatregelen tegen joden verliet Oestreicher in 1937 Wenen om bij haar zus in Amsterdam te gaan wonen. Oestreicher fotografeerde daar modellen met de breipatronen van haar zus en besloot de naam Maria Austria te gebruiken. Ze trouwde in 1942 met de Duitse zakenman Hans Bial. Aan de oproep zich te melden in Westerbork gaf ze, in tegenstelling tot haar man en zus, geen gehoor. [expander_maker id="4" more="Lees meer" less="Lees minder"] Ze werkte als verpleegster en kindermeisje tot ze in 1943 moest onderduiken. In de onderduik kreeg ze een verhouding met verzetsstrijder Henk Jonker. Hij vervalste persoonsbewijzen met de door Austria genomen pasfoto’s. Na de bevrijding scheidde Austria van haar man en pakte ze haar werk weer op. Ze maakte modereportages, maar had een voorkeur voor maatschappelijk georiënteerde fotoreportages van Nederland in wederopbouw. In 1945 richtte ze met Henk Jonker, Aart Klein en Wim Zilver Rupe fotobureau Particam op, een samenvoeging van ‘partizanen camera’. Austria maakte naam als fotograaf van de podiumkunsten. Met Jonker werkte ze voor opdrachtgevers als het Holland Festival, de Nederlandse Opera Stichting en het Concertgebouworkest. Later, na de scheiding van Jonker, nam ze afstand van de glamourfotografie. Ze richtte zich op het experimentele en sociaal-politieke theater en maakte expressieve foto’s waarbij ze dicht op de huid van haar onderwerp zat. Als fotograaf zette ze zich vol overtuiging in om fotografie als volwaardige kunstdiscipline erkend te krijgen mét een eigen budget op de kunstbegroting. Fotografen zouden bovendien meer erkenning moeten krijgen, bijvoorbeeld door het vermelden van de naam van de fotograaf bij foto’s in de krant. Maria Austria overleed onverwachts op 59-jarige leeftijd. Haar naam leeft onder meer voort in het Maria Austria Instituut en de Maria Austria Prijs, die elke twee jaar door het Amsterdams Fonds voor de Kunst wordt uitgereikt. Materiaal: foto, collage, draad Fotograaf: zelfportret [/expander_maker] |
Content | ||||||
Weight | ||||||
Dimensions | N/B | N/B | N/B | N/B | N/B | N/B |
Additional information |