Vermoedelijk verliet Kenau Haarlem direct na het beleg om haar zus en zwager naar Delft te volgen en daarna naar Zeeland. Kenau werd daar in 1574  benoemd tot beëdigd waagmeester en ze mocht de belasting op turf innen in Arnemuiden. Hoewel lang werd gedacht dat deze functie haar was gegund uit dank voor haar heldenrol, kreeg Kenau de functie waarschijnlijk via haar zwager die een goed woordje voor haar had gedaan. Kenau keerde in 1579 terug naar Haarlem. Ze probeerde een oude schuld van de stad te innen, maar het zou tot na haar dood duren voordat deze vereffend was. Dé heldin van het  Haarlemse beleg had in de loop der tijd een slechte reputatie opgebouwd. Zij en haar dochters werden beschuldigd van kwade praktijken, maar onduidelijk  is hoe dit precies is ontstaan. Vermoedelijk overleed Kenau in 1588 op zee nadat zij was meegevaren op een schip naar Noorwegen om hout in te kopen. Na haar dood werd de slechte reputatie van Kenau in Haarlem toch weer snel vergeten. Stadshistoricus Samenl Ampzing prees haar uitvoerig in een gedicht dat hij opnam in zijn Beschryvinge ende lof der stad Haerlem uit 1628. De Haarlemse schutterij gaf opdracht voor een doek met daarop de moedige Kenau, gewapend met zwaard en piek. Het werk ging in de zogenaamde Kenau-kamer in de Stadsdoelen. Nog tien portretten van Kenau zijn bekend, naast vele toneelstukken, romans en gedichten.

De mythe van Kenau viel in 1956 uiteen door het werk   Kenu Symonsdochter van Haerlem van de Haarlemse archivaris Gerda Kurtz. Zij stelde dat Kenau de moed van alle Haarlemse vrouwen moest symboliseren, als een pars pro toto, maar betwijfelde het meevechten van vrouwen. Zonder concrete aanwijzingen van haar militaire optreden in historische bronnen, moest het verhaal van Kenau als legende worden gezien. Bewijs vinden voor het wel of niet meevechten is overigens zeer lastig te verkrijgen, onder andere vanwege de vernietiging van het archief van het stadsbestuur uit die periode. Historicus Els Kloek pleitte in 2011 voor het meer serieus nemen van de legende van Kenau. Volgens haar zijn er wel degelijk bewijzen te vinden van vrouwen, en dus ook van Kenau, die deelnamen aan de verdediging van hun stad. Kenau kreeg uiteindelijk twee standbeelden in Haarlem. Het feit dat de naam Kenau is komen te staan voor een stevige vrouw die zich de kaas niet van het brood laat eten, toont het ook dat Kenau Simonsdr. Hasselaer nooit helemaal vergeten is.

Materiaal:   foto, collage

Fotograaf:  Adam Willaerts