Adriana van Roon
€600,00 incl. btw
(Adriana Oem) (? – 1527) Abdis
Inzoomen? Beweeg cursor over foto of klik vergrootglas en dubbelklik.
Terug naar onze winkel of naar complete catalogus. U kunt ook op afspraak onze portretten bezichtigen.
Beschrijving
Adriana van Roon trad in 1460 of 1461 aan als novice in het cisterciënzerklooster Leeuwenhorst bij Noordwijkerhout. Ze was afkomstig uit een familie van Dordrechtse regenten, maar haar vader betaalde niet het gebruikelijke intredegeld voor het klooster. Het klooster Leeuwenhorst hanteerde een minder strenge ballotage dan andere kloosters en bijvoorbeeld de afzondering die eigenlijk was voorgeschreven, werd niet altijd strikt nageleefd. De abt van Kamp (bij Duisburg) greep diverse keren in als toezichthouder. In 1493 werd Adriana van Roon voor het eerst omschreven als priores. Het klooster werd hervormd, gedicteerd vanuit Kampen. De zusters kregen niet langer een uitkering en hun kledings- en bewegingsvrijheid werd beperkt. Na het overlijden van de abdis werd Van Roon tot abdis verkozen. Zij probeerde het financiële beheer op orde te krijgen nadat de rentmeester jarenlang had gefraudeerd. Van Roon wist het klooster grondig aan te pakken. Ze werd zelf rentmeester en stelde de kapelaan Spangert aan als adviseur. In 1504 vroeg ze toestemming om een eigen secretaris aan te nemen. Spangert, haar adviseur, werd benoemd tot secretaris en samen wisten ze het wanbeheer van eerdere rentmeesters te herstellen. Een aankomend faillissement wisten ze om te buigen naar een positief saldo. De abdij werd gerestaureerd en Van Roon bewerkstelligde een grote hoeveelheid schenkingen aan de abdij. In 1501-1502 werd een meisjesschool gesticht waar de jonge novicen en jongens en meisjes uit de buurt les kregen. Waarschijnlijk kreeg ook Kenau Simondsr. Hasselaer hier les. Van Roon werd in 1525 ernstig ziek en twee jaar later overleed ze. Ze werd bijgezet in de kloosterkerk. Hoewel de kerk op enig moment werd gesloopt, bleef de grafzerk gespaard. Deze werd later verplaatst naar Rhoon. Materiaal: foto, bijbelpsalm, hartvormige lijst, kraaltjes Fotograaf: toegeschreven aan Jacob Cornelis van Oostsanen
Quick Comparison
| Settings | Adriana van Roon remove | Catharina van Kleef remove | Plectrudis remove | Maria van Beckum remove | Divara van Haarlem remove | Elisabeth prinses van de Palts remove |
|---|---|---|---|---|---|---|
| Name | Adriana van Roon remove | Catharina van Kleef remove | Plectrudis remove | Maria van Beckum remove | Divara van Haarlem remove | Elisabeth prinses van de Palts remove |
| Image | |  |  |  |  |  |
| SKU | ||||||
| Rating | ||||||
| Price | €600,00 incl. btw | €600,00 incl. btw | €600,00 incl. btw | €600,00 incl. btw | €600,00 incl. btw | €600,00 incl. btw |
| Stock | ||||||
| Availability | ||||||
| Add to cart | ||||||
| Description | (Adriana Oem) (? - 1527) AbdisInzoomen? Beweeg cursor over foto of klik vergrootglas en dubbelklik. Terug naar onze winkel of naar complete catalogus. U kunt ook op afspraak onze portretten bezichtigen.BeschrijvingAdriana van Roon trad in 1460 of 1461 aan als novice in het cisterciënzerklooster Leeuwenhorst bij Noordwijkerhout. Ze was afkomstig uit een familie van Dordrechtse regenten, maar haar vader betaalde niet het gebruikelijke intredegeld voor het klooster. Het klooster Leeuwenhorst hanteerde een minder strenge ballotage dan andere kloosters en bijvoorbeeld de afzondering die eigenlijk was voorgeschreven, werd niet altijd strikt nageleefd. De abt van Kamp (bij Duisburg) greep diverse keren in als toezichthouder. [expander_maker id="4" more="Lees meer" less="Lees minder"] In 1493 werd Adriana van Roon voor het eerst omschreven als priores. Het klooster werd hervormd, gedicteerd vanuit Kampen. De zusters kregen niet langer een uitkering en hun kledings- en bewegingsvrijheid werd beperkt. Na het overlijden van de abdis werd Van Roon tot abdis verkozen. Zij probeerde het financiële beheer op orde te krijgen nadat de rentmeester jarenlang had gefraudeerd. Van Roon wist het klooster grondig aan te pakken. Ze werd zelf rentmeester en stelde de kapelaan Spangert aan als adviseur. In 1504 vroeg ze toestemming om een eigen secretaris aan te nemen. Spangert, haar adviseur, werd benoemd tot secretaris en samen wisten ze het wanbeheer van eerdere rentmeesters te herstellen. Een aankomend faillissement wisten ze om te buigen naar een positief saldo. De abdij werd gerestaureerd en Van Roon bewerkstelligde een grote hoeveelheid schenkingen aan de abdij. In 1501-1502 werd een meisjesschool gesticht waar de jonge novicen en jongens en meisjes uit de buurt les kregen. Waarschijnlijk kreeg ook Kenau Simondsr. Hasselaer hier les. Van Roon werd in 1525 ernstig ziek en twee jaar later overleed ze. Ze werd bijgezet in de kloosterkerk. Hoewel de kerk op enig moment werd gesloopt, bleef de grafzerk gespaard. Deze werd later verplaatst naar Rhoon. Materiaal: foto, bijbelpsalm, hartvormige lijst, kraaltjes Fotograaf: toegeschreven aan Jacob Cornelis van Oostsanen [/expander_maker] | (1417-1476) Hertogin van GelreInzoomen? Beweeg cursor over foto of klik vergrootglas en dubbelklik. Terug naar onze winkel of naar complete catalogus. U kunt ook op afspraak onze portretten bezichtigen.BeschrijvingCatharina groeide op aan het Kleefse hof als de tweede dochter in een gezin van tien kinderen. Zij verloofde al op zesjarige leeftijd met de toekomstige hertog van Gelre. Daar dreigde in 1423 een strijd te ontstaan over de erfopvolging omdat hertog Reinald kinderloos overleed. De Hollandse edelman Jan van Egmond had daarop zijn oudste zoon Arnold van Egmond naar voren geschoven, mede vanwege verwantschap aan het hof van Gelre via zijn grootmoeder. De vader van Catharina van Kleef, Adolf IV van Kleef en Jan van Egmond sloten een bondgenootschap, bezegeld door het voorgenomen huwelijk van hun kinderen Catharina en Arnold. Het huwelijk werd in 1430 ook daadwerkelijk voltrokken, maar Catharina zou het ouderlijk huis pas in 1431 verlaten. [expander_maker id="4" more="Lees meer" less="Lees minder"] Uit dit schijnbare slechte huwelijk werden zes kinderen geboren. Catharina stamde uit de Duitse rijksvorstenstand terwijl Jan ‘slechts’ een Hollandse edelman was. Het verschil in stand zorgde voor problemen. Daarbij probeerde Catharina’s oom, Filips van Bourgondië, zijn macht uit te breiden in de Lage Landen door middel van zijn relatie met Catharina. Zij liet overigens twee van haar kinderen opvoeden aan het Bourgondische hof. Jan van Egmond was voor zijn beleid afhankelijk van de Gelderse adel en de steden. Die relatie bekoelde in 1448-49 vanwege een ondoordachte actie van Van Egmond. Catharina bemiddelde en wist een verzoening tot stand te brengen. Tijdens de bedevaartstocht van haar man naar Palestina en Rome in 1450-51 verving Catharina hem samen met een college uit de Staten. Toen Van Egmond in 1451 terugkeerde, woonde Catharina met haar eigen hofhouding in Lobith op de grens van Gelre en Kleef. In de daaropvolgende jaren bleef ze politiek actief en maakte ze verschillende binnen- en buitenlandse reizen. De geschiktheid van Arnold van Egmond als hertog werd niet alleen door Catharina betwijfeld, maar ook door een aantal steden in het hertogdom. Zij zagen liever zoon Adolf als regent aantreden. Omringende vorstendommen bemoeiden zich ook met de strijd. In 1465 viel uiteindelijk het doek voor Arnolds bewind. In de nacht van het Driekoningenfeest werd hij door zijn zoon en handlangers ontvoerd naar Lobith. Adolf werd regent. Overigens zou ook zijn regeerperiode niet lang duren. Karel de Stoute zette Adolf in 1470 gevangen. Daarmee was de rol van Catharina ook uitgespeeld. Ze overleed in 1476. In 2009-10 werd het getijdenboek van Catharina van Kleef getoond in Museum het Valkhof in Nijmegen. Ruim 45.000 bezoekers kwamen kijken naar het rijk geïllustreerde manuscript dat wordt beschouwd als topstuk van de Middeleeuwse miniatuurkunst. Materiaal: foto,sierknoopjes, kraaltjes Fotograaf: onbekende maker [/expander_maker] | (? - na 717) Vrouw van Pippijn IIInzoomen? Beweeg cursor over foto of klik vergrootglas en dubbelklik. Terug naar onze winkel of naar complete catalogus. U kunt ook op afspraak onze portretten bezichtigen.BeschrijvingPlectrudis stamde uit een adellijk geslacht met evenveel aanzien als het geslacht van haar echtgenoot Pippijn II. Vermoedelijk was ze van koninklijke afkomst. Zoals vermeld trouwde Plectrudis met Pippijn, hofmeier van Austrasië en later ook Neustrië, de twee belangrijkste delen van het Frankische rijk. Het huwelijk was van groot belang: Pippijn verbond zich zo aan een belangrijke familie die zijn positie kon steunen. Plectrudis had een actieve rol in Pippijns politiek. Ze was betrokken bij de totstandkoming van de oorkonden die door Pippijn werden uitgevaardigd betreffende het goederenbezit. [expander_maker id="4" more="Lees meer" less="Lees minder"] Met Pippijns overlijden ontstond een opvolgingscrisis omdat zoon Grimoald vermoord was. Plectrudis trad op als regentes. Na de dood van Pippijn probeerde de Neustrische adel haar positie binnen het rijk te versterken. Zij gingen daarom een verbond aan met Radbod van Friesland. Op 26 september 715 werden de troepen van Plectrudis en kleinzoon Theudoald verslagen door de Neustriërs. Plectrudis vertrok naar Keulen. Een andere zoon van Pippijn, Karel Martel, voortgekomen uit een relatie met een andere vrouw, was intussen een eigen oorlog begonnen over de opvolging van zijn vader. Hij kreeg steeds meer aanhang onder de Austrasische adel. Plectrudis verzoende zich met Karel maar werd gedwongen de eigendommen van Pippijn, grote hoeveelheden goud en kostbaarheden, af te staan. Uiteindelijk trok Plectrudis zich volledig terug. Ze overleed in Keulen. Materiaal: foto, landkaart, draad, sierknoopjes Fotograaf: onbekende maker [/expander_maker] | (? - 1544) Veroordeeld tot de brandstapel vanwege ketterijInzoomen? Beweeg cursor over foto of klik vergrootglas en dubbelklik. Terug naar onze winkel of naar complete catalogus. U kunt ook op afspraak onze portretten bezichtigen.BeschrijvingMaria van Beckum werd geboren in een adellijke Overijsselse familie. Zeer waarschijnlijk was ze een aanhanger van de Wederdopers en een van hun leiders David Joris. Deventer, naast vele andere steden, stond bekend als broeinest van de Wederdopers. In 1544 riep Maria van Hongarije de regionale overheden op om de Wederdopers te arresteren en terecht te stellen. Ook Maria van Beckum werd verdacht. [expander_maker id="4" more="Lees meer" less="Lees minder"] Uit overleveringen lijkt het zo te zijn dat Maria in de nacht van 31 mei 1544 werd opgepakt. Zij en haar zuster, die vrijwillig meeging, werden naar Deventer gebracht en ondervraagd. Hierna werden ze naar huize wickel vervoerd waar ze vermoedelijk goed werden behandeld. Drost Goossen van Raesfelt wist niet goed wat hij met de vrouwen aan moest. Maar het gerecht van Deventer had bepaald dat de doodstraf moest worden voltrokken vanwege de ketterse opvattingen van de vrouwen. Op 13 november 1544 werden ze op de brandstapel gezet. Een maand lang werden de lijken van de vrouwen tentoongesteld boven de grond. Minstens vijf liederen zijn over de roemruchte dood van de twee freules gemaakt. De eerste verscheen al een jaar na hun dood. In de negentiende eeuw nog plantten de doopsgezinden uit Hengelo een groene tak op de plaats van de executie. Dit zou herinneren aan een wonder dat daar had plaatsgevonden. Maria zou voor haar dood hebben gezegd dat de paal waaraan zij vastzat zou groeien als zij de waarheid sprak. Groene loten zouden inderdaad ontsproten zijn aan de paal. In de twintigste eeuw werden twee romans en een kinderboek over de twee gezusters gepubliceerd. Materiaal: foto, collage Fotograaf: Jan Luyken [/expander_maker] | (Dieuwertje Brouwersdr.) (ca.1511-1535) Koningin van de Wederdopers in MünsterInzoomen? Beweeg cursor over foto of klik vergrootglas en dubbelklik. Terug naar onze winkel of naar complete catalogus. U kunt ook op afspraak onze portretten bezichtigen.BeschrijvingDieuwertje Brouwersdr. was de ongetrouwde partner van Jan Matthijsz. uit Haarlem. Hij was een van de toonaangevende profeten van de Wederdopers in de Nederlanden. In 1533 besloot Matthijsz. zijn vrouw te verlaten en met Dieuwertje samen op te trekken en de doperse boodschap uit te dragen. Vermoedelijk was Dieuwertje hiervoor al volgeling van de Wederdopers. [expander_maker id="4" more="Lees meer" less="Lees minder"] Dieuwertje en Matthijsz. bereikten in 1534 Münster. Volgens de voorspellingen van Matthijsz. zou de Heer met Pasen op aarde terugkeren. De dopers namen de stad in bezit waarna de bisschop van Münster reageerde met een beleg van de stad. Toen er met Pasen toch niets gebeurde, besloot Matthijsz. gewapend de stad te verlaten. Hij sneuvelde op zijn weg. Dieuwertje trouwde kort daarna met Jan Beukelsz., de nieuwe profeet in Münster die ook wel bekend stond als Jan van Leiden. Deze Jan van Leiden voerde polygamie in en liet zich tot koning uitroepen. Dieuwertje was de belangrijkste van de zestien vrouwen van Beukelsz. en was de enige die zich koningin mocht noemen. Hierna heette zij Divara. In 1535 veranderde haar situatie. De stad werd ingenomen en Divara werd gevangen gezet. Op7 juli 1535 werd Divara onthoofd. De opera Wasser und Blut van José Saramago en Azio Corghi verscheen in 1993 en verhaalt over het leven van Divara. Materiaal: foto, collage, plastic bloemen, parelsFotograaf: Heinrich Aldegrever, gedrukt door H.Wandereysen [/expander_maker] | (1618-1680) Prinses en beroemd vanwege haar correspondentie met onder andere René DescartesInzoomen? Beweeg cursor over foto of klik vergrootglas en dubbelklik. Terug naar onze winkel of naar complete catalogus. U kunt ook op afspraak onze portretten bezichtigen.BeschrijvingElisabeth, prinses van de Palts, kwam op aarde in Heidelberg als oudste dochter van keurvorst Frederik V en Eilzabeth Stuart. Toen ze een jaar oud was verhuisde het gezin naar Praag omdat haar ouders het koninkrijk Bohemen aangeboden kregen. Al na een jaar werden ze daar verjaagd. Zonder land en zonder geld raakten ze verzeild in Den Haag. Ze kregen hulp van prins Maurits en ontvingen van de Staten-Generaal een financiële toelage. Prinses Elisabeth woonde eerst nog een tijd bij haar grootmoeder en tante in Brandenburg, maar kwam in 1628 ook naar Holland. Ze kreeg uitgebreid les in exacte vakken, aristocratische omgangsvormen en in diverse talen. Vermoedelijk kreeg ze ook les van hofschilder Gerard van Honthorst. [expander_maker id="4" more="Lees meer" less="Lees minder"] Nadat haar vader was overleden in 1632 verhuisde Elisabeth naar het hof van haar moeder aan de Kneuterdijk. Daar ontmoette ze rond 1640 filosoof René Descartes. In 1643 begonnen zij een brievencorrespondentie. Ze schreven elkaar onder meer over de relatie tussen verstand en gevoel, het geloof en de verbinding tussen lichaam en geest. Elisabeths inzichten hielpen Descartes zijn gedachten te scherpen. Descartes probeerde Elisabeth te troosten en te adviseren bij moeilijke levensvragen. Zijn werk Principia Philosophiae uit 1644 droeg hij dan ook op aan de prinses. Vanwege een conflict met haar moeder werd Elisabeth teruggestuurd naar Brandenburg, waar haar neef Frederik Willem keurvorst was. De verhuizing deed haar goed. De correspondentie met Descartes werd daarentegen minder intensief. Uiteindelijk overleed Descartes in 1650 aan een longziekte. Elisabeths brieven werden aan haar teruggestuurd. Dankzij de Vrede van Münster in 1648 konden de kinderen van Frederik V terug naar Heidelberg. Elisabeth trok uiteindelijk naar Herford, een plaatsje bij Bielefeld. Ze werd daar in 1667 abdis van het protestantse vrouwenklooster en bleef dat tot aan haar dood. Gedurende deze periode correspondeerde Elisabeth met filosoof Malebranche die verwant was aan Descartes. Voortkomend uit het gevoel dat ze niet gevonden had wat ze zocht, was godsdienst steeds belangrijker geworden voor Elisabeth. Ook had ze contact met wiskundige en filosoof Gottfried Wilhelm von Leibniz. In 1676-77 bood Elisabeth onderdak aan Robert Barclay en William Penn, twee vooraanstaande Quakers. Ze correspondeerde ook met hen, maar bleef zelf trouw aan het calvinisme. Uiteindelijk stierf Elisabeth in 1680, vermoedelijk aan kanker. Ze werd begraven in de Münsterkirche in Herford. De brieven van Elisabeth aan Descartes waren lang onvindbaar, maar werden in de negentiende eeuw teruggevonden. Met deze vondst werd duidelijk hoe groot de invloed van Elisabeth op Descartes moet zijn geweest. Materiaal: foto, oorbellen, borduurdraad Fotograaf: onbekende maker 1636 [/expander_maker] |
| Content | ||||||
| Weight | N/B | N/B | N/B | N/B | N/B | N/B |
| Dimensions | N/B | N/B | N/B | N/B | N/B | N/B |
| Additional information |
