Alexandrine Tinne
€600,00 incl. btw
(Pieternella Françoise) (1835-1869) Ontdekkingsreiziger en pionier in Fotografie
Inzoomen? Beweeg cursor over foto of klik vergrootglas en dubbelklik.
Terug naar onze winkel of naar complete catalogus. U kunt ook op afspraak onze portretten bezichtigen.
Beschrijving
De Haagse Alexandrine (Alexine) Tinne groeide op in een welvarend gezin. Haar moeder was hofdame geweest en vader vergaarde een fortuin met de handel in koffie en suiker. Toen vader in 1844 overleed, behoorden moeder en dochter tot de rijkste Nederlanders van dat moment. Alexine beschikte over een aantal creatieve talenten. Ze tekende, speelde piano en maakte haar eigen kleding. Het chique Den Haag werd regelmatig opgeschrikt door haar opvallende jurken en hoeden en de wilde rijstijl te paard. Met haar moeder maakte ze vaak reizen naar Noorwegen, Zweden, Egypte, Palestina en Syrië. In Den Haag hield Alexine zich als een van de eersten bezig met fotografie. In 1861 reisden moeder en dochter naar Afrika. Ze bereikten het Ugandese Gondokoro maar verder zou de reis niet gaan. In 1863 volgde een tweede poging met een expeditie van ruim tweehonderd personen. Alexine hoopte de bergen in Zuid-Soedan te zien. Hoewel het porseleinen servies, zilveren bestek en het ijzeren ledikant dat moeder en dochter meenamen niet geholpen zullen hebben, gooide het regenseizoen roet in het eten. De expeditie moest worden stopgezet. Henriette Tinne stierf tijdens de reis en Alexine besloot met het lichaam van haar moeder terug te gaan naar Khartoem. Halverwege raakten de voorraden op en moest Alexine gered worden door een reddingsexpeditie. Haar tante Addy, die al die tijd in Karthoem was achtergebleven, overleed kort na aankomst. Ook twee kameniersters overleden ter plaatse. Alexine vertrok met vier lijkkisten naar Cairo waar ze vervolgens besloot te blijven. Haar halfbroer John kwam de lichamen ophalen om deze in Nederland te begraven. Tijdens haar reis had Alexine allerlei materiaal verzameld en vastgelegd. Dit resulteerde in Plantae Tinneanae, een uitgave over onbekende planten die tijdens de reis waren opgemerkt. In 1867 volgde een nieuwe reis, nu naar het Atlasgebergte in de hoop contact te leggen met de Toearegs. Na een eerste mislukte poging lukte het Alexine uiteindelijk in 1869 om de Toearegs te bereiken. Ze was zeer onder de indruk. Een tweede ontmoeting met de groep liep dramatisch af. Bij Wadi Sjergui werd het kamp door Arabieren en Toearegs overvallen. Alexine werd vermoord. Waar haar lichaam is gebleven, is tot op de dag van vandaag onbekend. Alexine Tinne maakte al bij leven naam als een belangrijke ontdekkingsreiziger. Vanwege haar mysterieuze dood groeide ze uit tot een ware legende. Veel van wat er over haar geschreven is moet niettemin met een korrel zout genomen worden. Helaas zijn er, op een aantal brieven na, geen teksten van Alexine overgebleven. De door haar gemaakte foto’s worden bewaard in het Haagse gemeentearchief. Materiaal: foto, collage Fotograaf: foto door bingham
Uitverkocht
Quick Comparison
Settings | Alexandrine Tinne remove | Thérèse Schwartze remove | Cornelia Scheffer remove | Maria Elize Baart remove | Louise Augusta Wilhelmina Amalia van Pruisen remove | Suzanna Nanette Sablairolles remove |
---|---|---|---|---|---|---|
Name | Alexandrine Tinne remove | Thérèse Schwartze remove | Cornelia Scheffer remove | Maria Elize Baart remove | Louise Augusta Wilhelmina Amalia van Pruisen remove | Suzanna Nanette Sablairolles remove |
Image | ![]() | ![]() | ![]() | ![]() | ![]() | ![]() |
SKU | ||||||
Rating | ||||||
Price | €600,00 incl. btw | €600,00 incl. btw | €600,00 incl. btw | €600,00 incl. btw | €600,00 incl. btw | €600,00 incl. btw |
Stock | Uitverkocht | |||||
Availability | Uitverkocht | |||||
Add to cart | ||||||
Description | (Pieternella Françoise) (1835-1869) Ontdekkingsreiziger en pionier in FotografieInzoomen? Beweeg cursor over foto of klik vergrootglas en dubbelklik. Terug naar onze winkel of naar complete catalogus. U kunt ook op afspraak onze portretten bezichtigen.BeschrijvingDe Haagse Alexandrine (Alexine) Tinne groeide op in een welvarend gezin. Haar moeder was hofdame geweest en vader vergaarde een fortuin met de handel in koffie en suiker. Toen vader in 1844 overleed, behoorden moeder en dochter tot de rijkste Nederlanders van dat moment. Alexine beschikte over een aantal creatieve talenten. Ze tekende, speelde piano en maakte haar eigen kleding. Het chique Den Haag werd regelmatig opgeschrikt door haar opvallende jurken en hoeden en de wilde rijstijl te paard. Met haar moeder maakte ze vaak reizen naar Noorwegen, Zweden, Egypte, Palestina en Syrië. In Den Haag hield Alexine zich als een van de eersten bezig met fotografie. In 1861 reisden moeder en dochter naar Afrika. Ze bereikten het Ugandese Gondokoro maar verder zou de reis niet gaan. [expander_maker id="4" more="Lees meer" less="Lees minder"] In 1863 volgde een tweede poging met een expeditie van ruim tweehonderd personen. Alexine hoopte de bergen in Zuid-Soedan te zien. Hoewel het porseleinen servies, zilveren bestek en het ijzeren ledikant dat moeder en dochter meenamen niet geholpen zullen hebben, gooide het regenseizoen roet in het eten. De expeditie moest worden stopgezet. Henriette Tinne stierf tijdens de reis en Alexine besloot met het lichaam van haar moeder terug te gaan naar Khartoem. Halverwege raakten de voorraden op en moest Alexine gered worden door een reddingsexpeditie. Haar tante Addy, die al die tijd in Karthoem was achtergebleven, overleed kort na aankomst. Ook twee kameniersters overleden ter plaatse. Alexine vertrok met vier lijkkisten naar Cairo waar ze vervolgens besloot te blijven. Haar halfbroer John kwam de lichamen ophalen om deze in Nederland te begraven. Tijdens haar reis had Alexine allerlei materiaal verzameld en vastgelegd. Dit resulteerde in Plantae Tinneanae, een uitgave over onbekende planten die tijdens de reis waren opgemerkt. In 1867 volgde een nieuwe reis, nu naar het Atlasgebergte in de hoop contact te leggen met de Toearegs. Na een eerste mislukte poging lukte het Alexine uiteindelijk in 1869 om de Toearegs te bereiken. Ze was zeer onder de indruk. Een tweede ontmoeting met de groep liep dramatisch af. Bij Wadi Sjergui werd het kamp door Arabieren en Toearegs overvallen. Alexine werd vermoord. Waar haar lichaam is gebleven, is tot op de dag van vandaag onbekend. Alexine Tinne maakte al bij leven naam als een belangrijke ontdekkingsreiziger. Vanwege haar mysterieuze dood groeide ze uit tot een ware legende. Veel van wat er over haar geschreven is moet niettemin met een korrel zout genomen worden. Helaas zijn er, op een aantal brieven na, geen teksten van Alexine overgebleven. De door haar gemaakte foto’s worden bewaard in het Haagse gemeentearchief. Materiaal: foto, collage Fotograaf: foto door bingham [/expander_maker] | (1851-1918) SchilderInzoomen? Beweeg cursor over foto of klik vergrootglas en dubbelklik. Terug naar onze winkel of naar complete catalogus. U kunt ook op afspraak onze portretten bezichtigen.BeschrijvingThérèse Schwartze was de derde dochter in een Amsterdams kunstenaarsgezin en de meest getalenteerde van alle kinderen. Ze was vaak in het atelier van haar vader, de schilder Johan Georg Schwartze, die haar klaarstoomde voor het leven als kunstenaar. Hij bezorgde haar ook de eerste opdrachten. De rijke families Borski, Sillem en Van Loon bestelden portretten bij Schwartze. Laatstgenoemde familie groeide uit tot de belangrijkste opdrachtgever. Zij lieten vijftien familieleden vastleggen. Na het overlijden van haar vader werd Thérèse Schwartze kostwinner. [expander_maker id="4" more="Lees meer" less="Lees minder"] Ze vertrok in 1875 naar München om in de leer te gaan bij een aantal schilders. Drie jaar later was Parijs aan de beurt. Hoewel ze niet veel op had met het werk van de impressionisten werd ze in Parijs geïnspireerd door de omgeving. Niet alleen in Nederland maar ook in Frankrijk kreeg Schwartze steeds meer succes met haar werk. Haar keuze voor pastel, waarmee ze snel kon werken, viel in de smaak bij haar opdrachtgevers. Ook het Koninklijk Huis liet zich door Schwartze portretteren en haar roem werd nog groter. Als eerste vrouw werd ze in 1896 benoemd tot Ridder in de Orde van Oranje-Nassau. Diverse onderscheidingen vielen haar te beurt. In 1889 won ze de Gouden Medaille op de Internationale Tentoonstelling in Parijs. Vermoedelijk maakte Schwartze gedurende haar leven meer dan duizend werken en hoewel ze zeer goed verkochten waren de kritieken niet altijd positief. Sommigen verweten haar een gebrek aan diepgang. Na een lange vriendschap trouwt de dan 55-jarige Schwartze in 1906 met Anton van Duyl. Na zijn dood in 1918 bleef ze diepbedroefd achter. Slechts enkele maanden zou ze hem overleven. In die periode signeerde ze haar werk met Thérèse van Duyl. Ze stierf op 23 december 1918 en werd begraven op Zorgvlied in Amsterdam. Het grafmonument met dodenmasker, gemaakt door haar zus Georgine, werd later verplaatst naar de Oosterbegraafplaats. Lizzy Ansingh, nicht van Schwartze, zorgde er in 1919 voor dat er een herdenkingstentoonstelling in het Stedelijk Museum in Amsterdam werd gehouden. Ook richtte ze met een aantal anderen de Thérèse van Duyl-Schwartze Stichting op. Deze stichting steunt Nederlandse kunstenaars om zo ook de Nederlandse portretkunst in stand te houden. Cora Holleman en Pieternel Rol publiceerde in 1998 een monografie over Thérèse Schwartze. Materiaal: foto, verf, borduursel Fotograaf: zelfportret [/expander_maker] | (1830-1899) Beeldhouwer, schilder en tekenaarInzoomen? Beweeg cursor over foto of klik vergrootglas en dubbelklik. Terug naar onze winkel of naar complete catalogus. U kunt ook op afspraak onze portretten bezichtigen.BeschrijvingCornelia Scheffer was de dochter van de bekende kunstenaar Ary Scheffer. Wie haar moeder was is niet met zekerheid te zeggen. Tot haar zevende werd ze in het geheim grootgebracht op het platteland. In 1837 volgde een verhuizing naar Parijs onder begeleiding van haar oma. Ze trokken in bij Ary Scheffer in de kunstenaarswijk Nouvelle Athène. [expander_maker id="4" more="Lees meer" less="Lees minder"] Scheffer was vaak in het atelier van haar vader waar ze het vak van schilder en beeldhouwer leerde en ook voor haar vader poseerde. Op haar vijftiende trouwde Scheffer met de kinderarts René Marjolin, die achttien jaar ouder was dan Scheffer. Na het overlijden van haar vader kocht zij het huis om er met haar man in te trekken. In 1859 organiseerde ze een overzichtentoonstelling over het werk van haar vader. In de jaren zestig werkte Scheffer samen met Edouard Manet die bloemmotieven aanbracht op het aardwerk dat Scheffer ontwierp. Cornelia Scheffer overleed in 1899 en werd begraven op de begraafplaats van Montmartre. In het Dordrechts Museum kan men de marmeren linkerhand van Scheffer vinden die door een onbekende beeldhouwer gemaakt is. Een aantal stukken uit haar eigen oeuvre wordt in het Dordrechts Museum en in Museum Boijmans van Beuningen bewaard. Sculpturen van Scheffer zijn te vinden in Dordrecht en op de begraafplaats van Montmartre. Vanwege optreden van Scheffer werd Ary Scheffers nalatenschap uit zijn atelier toegezegd aan het Dordrechts Museum. Sinds 1899 beschikt het museum daarom over de grootste collectie kunstwerken van Ary Scheffer. Het ouderlijk huis in Parijs werd gelegateerd aan een achternicht en herbergt het Musée de la Vie Romantique, waar ook veel aandacht is voor het werk van Scheffer. Materiaal: foto, collage, was Fotograaf: Art Scheffer [/expander_maker] | (1854 - 1879) Feminist, VoordrachtskunstenaarInzoomen? Beweeg cursor over foto of klik vergrootglas en dubbelklik. Terug naar onze winkel of naar complete catalogus. U kunt ook op afspraak onze portretten bezichtigen.BeschrijvingElize Baart werd geboren in een middenstandsgezin in Middelburg als derde van vier dochters. Vader Baart was cultureel goed ontwikkeld en liet zijn dochters moderne talen leren. Ook liet hij hen kennismaken met literatuur uit binnen- en buitenland. Vader Baart was namelijk van mening dat zijn dochters op eigen benen moesten kunnen staan zodat zij niet gedwongen zouden zijn te trouwen. [expander_maker id="4" more="Lees meer" less="Lees minder"] Als negentienjarige had Elize Baart in 1873 net haar eerste novelle voltooid over drie zussen die het huwelijk afwezen en in plaats daarvan voor een loopbaan kozen. Het lukte haar de novelle bij de feministe Mina Kruseman te krijgen. Kruseman zorgde dat het verhaal onder de titel Geëmancipeerden gepubliceerd werd in het maandblad Europa. In datzelfde jaar volgden nog twee novellen. Met Kruseman speelde Baart in 1875 in het stuk Vorstenschool van Multatuli. De kritieken waren goed, maar Multituli was ontevreden. Hij liet de spelers vervangen. Kruseman en Baart vertrokken en gingen op tournee door Nederland met een stuk van Kruseman. Hoewel het ‘grote toneel’ lonkte en er een uitnodiging was van het Nederlandsch Toneel, bleef de toneelcarrière van Baart beperkt. Baart ontmoette in 1876 Bastiaan Korteweg, een vrijdenker met antimilitaristische ideeën. De relatie zorgde voor een breuk tussen Baart en Kruseman. Aan het einde van dat jaar ging Baart opnieuw op tournee, maar de reacties waren niet bijzonder positief. Later publiceerde ze nog een aantal keer, waaronder een opvallend pleidooi voor het gebruik van voorbehoedsmiddelen. Waarschijnlijk was Baart de eerste vrouw in Nederland die dit openbaar deed. Elize Baart trouwde in 1879 met Bastiaan Korteweg. Ze verhuisden naar Groningen, maar het huwelijk zou niet lang duren. Na acht maanden pleegde het echtpaar zelfmoord door in elkaars armen cyaankali te nemen.Het tweetal liet het bericht achter het leven moe te zijn en het nirwana binnen te willen gaan. Elize Baart zou niet ouder worden dan 24 jaar. Materiaal: foto, digitaal bewerkt Fotograaf: Albert Greinier [/expander_maker] | (1808-1870) PrinsesInzoomen? Beweeg cursor over foto of klik vergrootglas en dubbelklik. Terug naar onze winkel of naar complete catalogus. U kunt ook op afspraak onze portretten bezichtigen.BeschrijvingLouise Augusta Wilhelmina Amalia prinses van Pruisen werd geboren als dochter van de koning van Pruisen in Konigsbergen, het tegenwoordige Kaliningrad in Rusland. Als kind groeide ze op in Berlijn, min of meer samen met haar neef, prins Frederik, tweede zoon van koning Willem I der Nederlanden. [expander_maker id="4" more="Lees meer" less="Lees minder"] Frederik vroeg Louise in 1823 ten huwelijk, maar vanwege de jonge leeftijd had de bruiloft pas in 1825 plaats, enkele maanden voor de zeventiende verjaardag van Louise. Voor Nederland betekende het huwelijk een versterking van de positie van het koningshuis in het Europese netwerk van koningshuizen. Het paar nam hun intrek in het Paleis op het Plein in Den Haag en daarna in het stadspaleis aan het Korte Voorhout. Slechts twee van haar dochters, Louise (1828-1871) en Marie (1841-1910), zouden de volwassen leeftijd bereiken. Louise en Frederik kochten in 1838 de landgoederen De Paauw, Ter Horst, Raaphorst en Eikenhorst in Wassenaar. De Paauw zou uiteindelijk hun residentie worden. Louise correspondeerde veel met de diverse familieleden in Europa en bezocht hen ook regelmatig. Dat leverde prachtige schriftelijke getuigenissen op over het leven aan het Europese hof. Vanwege een borstaandoening was Louise onder behandeling in Zwitserland en Duitsland. Uiteindelijk overleed ze in 1870. Ze werd bijgezet in de koninklijke grafkelder in Delft. Naast Huis de Paauw, met de beroemde tuinen van Eduard Petzold en Jan David Zocher, herinnert de Louisa Stichting aan Louise. De stichting realiseerde in 1869 een weeshuis voor kinderen van vrijmetselaars in Den Haag. In Arnhem werd een meisjesinternaat opgericht. Materiaal: foto, textiel, collage Fotograaf: onbekende maker [/expander_maker] | (1829-1867) ToneelspelerInzoomen? Beweeg cursor over foto of klik vergrootglas en dubbelklik. Terug naar onze winkel of naar complete catalogus. U kunt ook op afspraak onze portretten bezichtigen.BeschrijvingSuzanna Nanette Sablairolles was de dochter van een toneelspeler en costumière en groeide op in een Protestants gezin in Middelburg. De familie reisde veel vanwege het acteerwerk van vader. Hij overleed toen Sablairolles pas vier jaar oud was en daarmee werd financiële situatie van het gezin penibel. Moeder en twee dochters besloten daarom te gaan werken bij de Zuid-Hollandsche Toneelisten. Toen ze tien jaar oud was sloot ook Sablairolles zich aan. Ze speelde toen voornamelijk kinderrollen. Drie jaar later zou ook haar moeder overlijden. [expander_maker id="4" more="Lees meer" less="Lees minder"] In 1845 volgde de eerste grote rol: ze speelde Amalia in het stuk De Debutant van Desnoyer. Sablairolles specialiseerde zich vooral in vaudevilles, komedies en kluchten. In 1851 raakte ze zwanger van acteur Pierre Morin. Vanaf dat moment zouden zij altijd samen bij een gezelschap werken. Sablairolles en Morin kregen samen drie kinderen. Sablairolles stopte in 1853 bij de Zuid-Hollandsche Toneelisten. Dat was ook het moment dat zij zich afscheidde van haar drie toneelspelende zussen. Ze verbond zich met Morin aan de Amsterdamse Schouwburg. Vier jaar later trokken ze naar Rotterdam waar ze goede posities kregen bij de Rotterdamse Schouwburg. Eenmaal teruggekeerd in Amsterdam viel Sablairolles spel steeds meer op, zowel bij publiek als critici. Een bekroning van haar carrière volgde in 1866 toen ze werd aangenomen bij de Amsterdamse Schouwburg. Op 13 januari 1867 overleed Sablairolles, evenals haar dochter, in het kraambed. Ze werd onder grote belangstellingen begraven in Amsterdam. Met ingezameld geld werd een gedenksteen gemaakt, ontworpen door J.D.J. Teixeira de Mattos, en geplaatst op haar graf op de Oosterbegraafplaats in Amsterdam. Ze was de eerste toneelspeelster die deze eer te beurt viel. Materiaal: foto, spiegelstukjes, print op blik Fotograaf: H.A.C. Dekker [/expander_maker] |
Content | ||||||
Weight | N/B | N/B | N/B | N/B | N/B | N/B |
Dimensions | N/B | N/B | N/B | N/B | N/B | N/B |
Additional information |