Als negentienjarige had Elize Baart in 1873 net haar eerste novelle voltooid over drie zussen die het huwelijk afwezen en in plaats daarvan voor een loopbaan kozen. Het lukte haar de novelle bij de feministe Mina Kruseman te krijgen. Kruseman zorgde dat het verhaal onder de titel Geëmancipeerden gepubliceerd werd in het maandblad Europa. In datzelfde jaar volgden nog twee novellen. Met Kruseman speelde Baart in 1875

in het stuk Vorstenschool van Multatuli. De kritieken waren goed, maar Multituli was ontevreden. Hij liet de spelers vervangen. Kruseman en Baart vertrokken en gingen op tournee door Nederland met een stuk van Kruseman. Hoewel het ‘grote toneel’ lonkte en er een uitnodiging was van het Nederlandsch Toneel, bleef de toneelcarrière van Baart beperkt.

Baart ontmoette in 1876 Bastiaan Korteweg, een vrijdenker met antimilitaristische ideeën. De relatie zorgde voor een breuk tussen Baart en Kruseman. Aan het einde van dat jaar ging Baart opnieuw op tournee, maar de reacties waren niet bijzonder positief. Later publiceerde ze nog een aantal keer, waaronder een opvallend pleidooi voor het gebruik van voorbehoedsmiddelen.  Waarschijnlijk was Baart de eerste vrouw in Nederland die dit openbaar deed.

Elize Baart trouwde in 1879 met Bastiaan Korteweg. Ze verhuisden naar Groningen, maar het huwelijk zou niet lang duren. Na acht maanden pleegde het echtpaar  zelfmoord door in elkaars armen cyaankali te nemen.Het tweetal liet het bericht achter het leven moe te zijn en het nirwana binnen te willen gaan. Elize Baart zou  niet ouder worden dan 24 jaar.

Materiaal:   foto, digitaal bewerkt

Fotograaf:  Albert Greinier