Elisabeth Jacobsdr. Bas

600,00 incl. btw

(1571 – 1649) Herbergier

Inzoomen? Beweeg cursor over foto of klik vergrootglas en dubbelklik.
Terug naar onze winkel of naar complete catalogus. U kunt ook op afspraak onze portretten bezichtigen.

Beschrijving

Elisabeth Bas werd geboren in Kampen maar verhuisde op haar veertiende naar Amsterdam. Daar trouwde ze in 1596 met scheepskapitein Jochem Heijndricksz. Swartenhondt. Hij was actief in de kaapvaart en maakte in 1602 zes Spaanse schepen met suiker buit. Uit archiefstukken blijkt dat Elisabeth Bas zorgde voor de bevoorrading van de schepen van Swartenhondt.

Lees meer

Add to Wishlist
Add to Wishlist
Categorie: Tag:

Quick Comparison

SettingsElisabeth Jacobsdr. Bas removeJohanna Magdelena Lindeman removeKenau Simonsdr. Hasselaer removeDivara van Haarlem removeMaria Elisabeth van den Bergh removeFien de la Mar remove
NameElisabeth Jacobsdr. Bas removeJohanna Magdelena Lindeman removeKenau Simonsdr. Hasselaer removeDivara van Haarlem removeMaria Elisabeth van den Bergh removeFien de la Mar remove
Image
SKU
Rating
Price600,00 incl. btw600,00 incl. btw600,00 incl. btw600,00 incl. btw600,00 incl. btw600,00 incl. btw
Stock

Uitverkocht

AvailabilityUitverkocht
Add to cart

Toevoegen aan winkelwagen

Toevoegen aan winkelwagen

Toevoegen aan winkelwagen

Toevoegen aan winkelwagen

Toevoegen aan winkelwagen

Lees meer

Description

(1571 - 1649) Herbergier

Inzoomen? Beweeg cursor over foto of klik vergrootglas en dubbelklik. Terug naar onze winkel of naar complete catalogus. U kunt ook op afspraak onze portretten bezichtigen.

Beschrijving

Elisabeth Bas werd geboren in Kampen maar verhuisde op haar veertiende naar Amsterdam. Daar trouwde ze in 1596 met scheepskapitein Jochem Heijndricksz. Swartenhondt. Hij was actief in de kaapvaart en maakte in 1602 zes Spaanse schepen met suiker buit. Uit archiefstukken blijkt dat Elisabeth Bas zorgde voor de bevoorrading van de schepen van Swartenhondt. [expander_maker id="4" more="Lees meer" less="Lees minder"] Swartenhondt kocht in 1606 de Amsterdamse herberg De Prince van Orangien; een chique plek waar de stadsbestuurders hun belangrijke gasten ontvingen. In dienst van de Admiraliteit van Amsterdam was Swartenhondt in 1621 weer op zee. In dat jaar versloeg hij de Spanjaarden bij Gibraltar en werd hij geëerd door prins Maurits. Toen Jochem Swartenhondt overleed in 1627 zette Elisabeth Bas de herberg voort. Ze deed geen slechte zaken zo blijkt uit haar testament. In 1648 had ze een vermogen van 28.863 gulden en daarmee behoorde ze tot de gegoede burgerij. Het beroemde portret van Elisabeth Bas werd vermoedelijk rond 1642 geschilderd. Het doek werd in 1880 door de familie Van de Pol als legaat geschonken aan het Rijksmuseum, als ware het een Rembrandt. Het schilderij was populair en werd  door de firma H. Jos van Susante & Co uit Boxtelgekozen als afbeelding voor de bandjes om de sigaren die onder de naam Elisabeth Bas werden verkocht. In 1911 ontstond discussie over het schilderij. Kunsthistoricus Bredius was van mening dat het doek niet van Rembrandt was. Alhoewel de meeste kenners denken dat het doek van Ferdinand Bol is, blijven de meningen verdeeld. Ook de identiteit van de oude vrouw wordt inmiddels in twijfel getrokken. Hoe het ook mag zijn, het doek behoort nog altijd tot de topstukken van het Rijksmuseum. Materiaal:   foto, textiel Fotograaf:  Ferdinand Bol [/expander_maker]

(1768-1822) Toneelspeler

Inzoomen? Beweeg cursor over foto of klik vergrootglas en dubbelklik. Terug naar onze winkel of naar complete catalogus. U kunt ook op afspraak onze portretten bezichtigen.

Beschrijving

Johanna Lindeman werd geboren in Amsterdam en in 1768 gedoopt in de Nieuwe Kerk aldaar. Als lid van een toneelfamilie stond ze al op vijfjarige leeftijd op het toneel. De Rotterdamse engagementsboeken geven aan dat dat vanaf 1776 regelmatig het geval was. Per speelseizoen ontvingen haar ouders voor hun gezamenlijke optreden 600 gulden. Vermoedelijk bleef Lindeman alleen in Rotterdam achter toen haar ouders in 1779 besloten naar Amsterdam te verhuizen. Toch keerde zij later ook terug naar de hoofdstad. Van een verdere toneelcarrière is echter niets bekend. Op 8 augustus overleed Johanna Lindeman. In het bericht over haar overlijden stond enkel vermeld dat zij ongehuwd was en naaister van beroep was. Materiaal:   foto, glazen belvormen Fotograaf:  Robbert Muys naar Nicolaas Muys [/expander_maker]

(1526-1588) Scheepsbouwer en heldin van het beleg van Haarlem

Inzoomen? Beweeg cursor over foto of klik vergrootglas en dubbelklik. Terug naar onze winkel of naar complete catalogus. U kunt ook op afspraak onze portretten bezichtigen.

Beschrijving

Kenau was de tweede dochter in een welgesteld Haarlems gezin. Ze trouwde in 1544 met de scheepsbouwer Nanning Gerbrantsz. Borst. Vermoedelijk overleed hij 1562 want vanaf dat jaar staat Kenau’s naam op de aanbestedingsovereenkomsten van nieuwe  schepen. Tot aan 1571 werden er zestien schepen bij  haar besteld. De latere roem van Kenau Simonsdr. Hasselaer komt vermoedelijk voort uit het boekje Historie ende waerachtich verhael van al die dinghen die gheschiet sijn, van dach tot dach, in die lofweerdichste ende vermaerste stadt van Hollandt, Haerlem ghenoemt, in dien tijt als die van den Hertoghe van Alba beleghert was uit 1573. Het werd geschreven door de Friese geleerde Arcerius. Hij noemde Kenau de dapperste Haarlemse vrouw tijdens het Spaanse beleg. Ook in andere verslagen, soms stevig aangedikt, keerde de naam van de moedige Kenau terug. Kenau werd zo een belangrijk deel van de Nederlandse geschiedschrijving. [expander_maker id="4" more="Lees meer" less="Lees minder"] Vermoedelijk verliet Kenau Haarlem direct na het beleg om haar zus en zwager naar Delft te volgen en daarna naar Zeeland. Kenau werd daar in 1574  benoemd tot beëdigd waagmeester en ze mocht de belasting op turf innen in Arnemuiden. Hoewel lang werd gedacht dat deze functie haar was gegund uit dank voor haar heldenrol, kreeg Kenau de functie waarschijnlijk via haar zwager die een goed woordje voor haar had gedaan. Kenau keerde in 1579 terug naar Haarlem. Ze probeerde een oude schuld van de stad te innen, maar het zou tot na haar dood duren voordat deze vereffend was. Dé heldin van het  Haarlemse beleg had in de loop der tijd een slechte reputatie opgebouwd. Zij en haar dochters werden beschuldigd van kwade praktijken, maar onduidelijk  is hoe dit precies is ontstaan. Vermoedelijk overleed Kenau in 1588 op zee nadat zij was meegevaren op een schip naar Noorwegen om hout in te kopen. Na haar dood werd de slechte reputatie van Kenau in Haarlem toch weer snel vergeten. Stadshistoricus Samenl Ampzing prees haar uitvoerig in een gedicht dat hij opnam in zijn Beschryvinge ende lof der stad Haerlem uit 1628. De Haarlemse schutterij gaf opdracht voor een doek met daarop de moedige Kenau, gewapend met zwaard en piek. Het werk ging in de zogenaamde Kenau-kamer in de Stadsdoelen. Nog tien portretten van Kenau zijn bekend, naast vele toneelstukken, romans en gedichten. De mythe van Kenau viel in 1956 uiteen door het werk   Kenu Symonsdochter van Haerlem van de Haarlemse archivaris Gerda Kurtz. Zij stelde dat Kenau de moed van alle Haarlemse vrouwen moest symboliseren, als een pars pro toto, maar betwijfelde het meevechten van vrouwen. Zonder concrete aanwijzingen van haar militaire optreden in historische bronnen, moest het verhaal van Kenau als legende worden gezien. Bewijs vinden voor het wel of niet meevechten is overigens zeer lastig te verkrijgen, onder andere vanwege de vernietiging van het archief van het stadsbestuur uit die periode. Historicus Els Kloek pleitte in 2011 voor het meer serieus nemen van de legende van Kenau. Volgens haar zijn er wel degelijk bewijzen te vinden van vrouwen, en dus ook van Kenau, die deelnamen aan de verdediging van hun stad. Kenau kreeg uiteindelijk twee standbeelden in Haarlem. Het feit dat de naam Kenau is komen te staan voor een stevige vrouw die zich de kaas niet van het brood laat eten, toont het ook dat Kenau Simonsdr. Hasselaer nooit helemaal vergeten is. Materiaal:   foto, collage Fotograaf:  Adam Willaerts [/expander_maker]

(Dieuwertje Brouwersdr.) (ca.1511-1535) Koningin van de Wederdopers in Münster

Inzoomen? Beweeg cursor over foto of klik vergrootglas en dubbelklik. Terug naar onze winkel of naar complete catalogus. U kunt ook op afspraak onze portretten bezichtigen.

Beschrijving

Dieuwertje Brouwersdr. was de ongetrouwde partner van Jan Matthijsz. uit Haarlem. Hij was een van de toonaangevende profeten van de Wederdopers in de Nederlanden. In 1533 besloot Matthijsz. zijn vrouw te verlaten en met Dieuwertje samen op te trekken en de doperse boodschap uit te dragen. Vermoedelijk was Dieuwertje hiervoor al volgeling van de Wederdopers. [expander_maker id="4" more="Lees meer" less="Lees minder"] Dieuwertje en Matthijsz. bereikten in 1534 Münster. Volgens de voorspellingen van Matthijsz. zou de Heer  met Pasen op aarde terugkeren. De dopers namen de stad in bezit waarna de bisschop van Münster reageerde met een beleg van de stad. Toen er met Pasen toch niets gebeurde, besloot Matthijsz. gewapend de stad te verlaten. Hij sneuvelde op zijn weg. Dieuwertje trouwde kort daarna met Jan Beukelsz., de nieuwe profeet in Münster die ook wel bekend stond als Jan van Leiden. Deze Jan van Leiden voerde polygamie in en liet zich tot koning uitroepen. Dieuwertje was de belangrijkste van de zestien vrouwen van Beukelsz. en was de enige die zich koningin mocht noemen. Hierna heette zij Divara. In 1535 veranderde haar situatie. De stad werd ingenomen en Divara werd gevangen gezet. Op7 juli 1535 werd Divara onthoofd. De opera Wasser und Blut van José Saramago en Azio Corghi verscheen in 1993 en verhaalt over het leven van Divara. Materiaal:   foto, collage, plastic bloemen, parels

Fotograaf:  Heinrich Aldegrever, gedrukt door H.Wandereysen [/expander_maker]

(1613-1671) Prinses en later vorstin van Hohenzollern-Hechingen

Inzoomen? Beweeg cursor over foto of klik vergrootglas en dubbelklik. Terug naar onze winkel of naar complete catalogus. U kunt ook op afspraak onze portretten bezichtigen.

Beschrijving

Maria Elisabeth was het eerste wettige kind van graaf Hendrik van den Bergh. Deels groeide ze op in de streng katholieke omgeving van de aartshertogin Isabella. Haar vader, die tot 1632 in dienst was geweest van de Spaanse Nederlanden en daarna in Staatse Dienst, zorgde ervoor dat Maria Elisabeth bekend was aan het Noord-Nederlandse en Zuid- Nederlandse hof. Maria Elisabeth was bevriend met Amalia van Solms en Elisabeth Stuart. Prins Eitel Friedrich vroeg Maria Elisabeth in 1628 ten huwelijk. Na twee jaar onderhandelen trouwde het paar in 1630. In de huwelijksvoorwaarden was vastgelegd dat Maria Elisabeth te allen tijde naar Nederland terug zou mogen keren. Ook trouwden ze buiten gemeenschap van goederen. [expander_maker id="4" more="Lees meer" less="Lees minder"] Met haar huwelijk kreeg Maria Elisabeth de titel van prinses. Afwisselend woonde ze in de Zuidelijke en  Noordelijke Nederlanden. Al vanaf 1635 leefden ze gescheiden van haar man die inmiddels grote schulden had opgelopen. Maria Elisabeth erfde daarentegen grote rijkdom van haar ouders. Dat zorgde voor veel strijd. Twee nichten dachten ook aanspraak te kunnen maken op het markizaat Bergen op Zoom. In 1648 was de strijd ten einde. Met de Vrede van Münster kreeg Maria Elisabeth Bergen op Zoom in bezit en in 1649 deed ze haar intrede. Als katholiek en met haar Zuid-Nederlandse achtergrond wachtte haar geen warm onthaal. Maria Elisabeth nam haar intrek in het Markiezenhof in Bergen op Zoom. Diverse kunstenaars gaf ze opdrachten. Zo richtte de beroemde beeldhouwer Quellinus een nieuwe hofkapel in en Gerard van Honthorst maakte portretten van haar dochter. Ze was bevriend met Constantijn Huijgens. In 1657 raakte Maria Elisabeth in problemen omdat zij de dochter van Elisabeth Stuart had geholpen bij haar overgang naar het katholicisme. Elisabeth Stuart wees Maria Elisabeth aan als de schuldige en verzocht de Staten-Generaal haar te straffen. Gedurende het onderzoek werd Maria Elisabeth alle bevoegdheden over de stad ontnomen, maar in 1659 werd de orde alweer hersteld. De Staten-Generaal herstelde Maria Elisabeths rechten. Ze overleed in 1671 op het Hof in Bergen op Zoom. Materiaal:   foto, collage, parelsnoer Fotograaf:  Anonime kunstenaar [/expander_maker]

(Josephina Johanna Klopper) (1898-1965) Acteur en cabaretier

Inzoomen? Beweeg cursor over foto of klik vergrootglas en dubbelklik. Terug naar onze winkel of naar complete catalogus. U kunt ook op afspraak onze portretten bezichtigen.

Beschrijving

Fien de la Mar kwam uit de derde generatie toneelspelers uit een Joodse familie. Ze was vernoemd naar Josephine de Beauharnais en haar vader was vernoemd naar Napoleon. De la Mar volgde de HBS in Rotterdam, maar maakte haar opleiding niet af. In 1916 debuteerde ze in het theater bij Louis Davids in de revue Had je me maar. In 1922 leerde De la Mar in Amsterdam Piet Grossouw kennen. Met hem zou ze in 1941 trouwen. Toch zou De la Mar in de tussentijd verschillende affaires hebben. Haar eerste grote rollen speelde ze in Rotterdam. Zowel in komedies als serieuzere stukken, maar ook als zanger en cabaretier had ze succes. In 1934 speelde ze in De Jantjes en Bleeke Bet, de eerste Nederlandse films met geluid. Het leverde haar bekendheid op bij het grote publiek. [expander_maker id="4" more="Lees meer" less="Lees minder"] Vanwege haar niet-Joodse moeder mocht De la Mar blijven optreden tijdens de oorlog. In 1943 hield dat op omdat ze zich weigerde aan te sluiten bij de Duitse Kultuurkamer. Na de bevrijding maakte ze haar comeback als cabaretier en acteur onder de naam Fien de la Mar. Met haar man richtte ze in 1947 Theater De la Mar op aan de Amsterdamse Marnixstraat. Commercieel was het geen succes en in 1952 nam Wim Sonneveld het over. Hij gaf het theater de naam Nieuwe de la Mar Theater. Na de dood van haar man in 1957 deed De la Mar een zelfmoordpoging. Deze slaagde niet, maar betekende wel een breuk met vrienden en collega’s. Ze vervreemdde van hen en kreeg vrijwel geen werk meer. Wim Ibo en Simon Carmiggelt introduceerden haar in 1958 toch bij de televisie. Ze zong liedjes in het programma van Ibo en zou later ook optreden in Ibo’s Cabaretkroniek. Haar laatste optredens waren in de televisiereeks Vrouwenlevens in 1964. Op eerste paasdag 1965 sprong De la Mar uit het raam van haar flat. Niet veel later overleed ze. In 1982 werd de musical Fien, over het leven van De la Mar, voor het eerst opgevoerd. En hoewel het De la Mar Theater werd afgebroken, volgde er in 2005 een doorstart als DeLaMar dat onder leiding staat van Joop van den Ende. Materiaal:   foto, collage, textiel Fotograaf:  Jacob Merkelbach [/expander_maker]
Content
Weight
DimensionsN/BN/BN/BN/BN/BN/B
Additional information
Select the fields to be shown. Others will be hidden. Drag and drop to rearrange the order.
  • Image
  • SKU
  • Rating
  • Price
  • Stock
  • Availability
  • Add to cart
  • Description
  • Content
  • Weight
  • Dimensions
  • Additional information
  • Attributes
  • Custom attributes
  • Custom fields
Click outside to hide the comparison bar
Compare