Na de dood van Willem VI probeerde zijn broer Jan van Beieren de graafschappen van zijn broer te verkrijgen. Om Jacoba’s positie te versterken, werd zij uitgehuwelijkt aan haar neef, Jan IV, hertog van Brabant en Limburg en ook lid van het huis van Bourgondië. Het huwelijk werd overigens een mislukking. Jan IV bood niet de gehoopte bescherming. Al in 1419 leverde hij Holland en Zeeland uit en een jaar later verpandde hij de graafschappen aan Jan van Beieren. Een jaar later vertrok Jacoba dan ook uit Brabant en keerde terug naar Bergen in Henegouwen. In maart 1421 vertrok ze in het geheim naar Engeland om steun te vergaren. In de tussentijd had ze geprobeerd het huwelijk nietig te laten verklaren. In Engeland zag Jacoba een nieuwe partner in Humphrey, de hertog van Gloucester Ze trouwden in 1422. Maar ook deze keuze bleek niet verstandig want pas in 1424 kon een Engels leger oprukken in Henegouwen. Maar de Engelsen werden verslagen door Jacoba’s ex-man, Jan IV, en Filips de Goede. Humphrey keerde terug naar Engeland terwijl hij zijn vrouw in Henegouwen achterliet. Zij viel in handen van Filips en werd naar Gent gebracht. Humphrey deed niets.

Met het overlijden van Jan van Beieren in 1425 werd Jan IV opvolger. Hij droeg de macht echter meteen over aan Filips de Goede. Jacoba wist, gekleed als  man, Gent te ontvluchten en Schoonhoven te bereiken.Hoewel Jacoba steun kreeg in Kennemerland en West-Friesland was ze niet in staat haar geërfde landen terug te krijgen. Op 3 juli 1428 ontstond een  wapenstilstand tussen Jacoba en Filips de Goede. Dit maakte een einde aan alle onrust. Jacoba mocht de titel van gravin behouden maar erkende Filips als erfgenaam. Hij trad op als regent van haar landen zolang Jacoba ongetrouwd was. Vanwege financiële problemen ging Jacoba vervolgens een verbintenis aan met de Zeeuwse edelman Frank van Borselen. Die had met twee anderen Holland en Zeeland onder zijn hoede gekregen van Filips de Goede. Maar omdat Van Borselen zich te arrogant gedroeg, maakte Filips een einde aan de overeenkomst. Jacoba werd gedwongen afstand te doen van haar graafschapen. Holland, Zeeland, Henegouwen, Brabant en Limburg  behoorde daarmee toe aan het Bourgondische hof. In 1434 trouwde Jacoba met Van Borselen. In 1436 overleed ze aan de gevolgen van tuberculose. Vele schrijvers en historici zouden het leven van Jacoba belichten waardoor zij tot de canon van de Nederlandse geschiedenis is gaan behoren.

Materiaal:   foto, collage, textiel

Fotograaf:  16de eeuwse kopie van verloren gegaan orgineel van noord nederlandse schilder