Plectrudis
€600,00 incl. btw
(? – na 717) Vrouw van Pippijn II
Inzoomen? Beweeg cursor over foto of klik vergrootglas en dubbelklik.
Terug naar onze winkel of naar complete catalogus. U kunt ook op afspraak onze portretten bezichtigen.
Beschrijving
Plectrudis stamde uit een adellijk geslacht met evenveel aanzien als het geslacht van haar echtgenoot Pippijn II. Vermoedelijk was ze van koninklijke afkomst. Zoals vermeld trouwde Plectrudis met Pippijn, hofmeier van Austrasië en later ook Neustrië, de twee belangrijkste delen van het Frankische rijk. Het huwelijk was van groot belang: Pippijn verbond zich zo aan een belangrijke familie die zijn positie kon steunen. Plectrudis had een actieve rol in Pippijns politiek. Ze was betrokken bij de totstandkoming van de oorkonden die door Pippijn werden uitgevaardigd betreffende het goederenbezit. Met Pippijns overlijden ontstond een opvolgingscrisis omdat zoon Grimoald vermoord was. Plectrudis trad op als regentes. Na de dood van Pippijn probeerde de Neustrische adel haar positie binnen het rijk te versterken. Zij gingen daarom een verbond aan met Radbod van Friesland. Op 26 september 715 werden de troepen van Plectrudis en kleinzoon Theudoald verslagen door de Neustriërs. Plectrudis vertrok naar Keulen. Een andere zoon van Pippijn, Karel Martel, voortgekomen uit een relatie met een andere vrouw, was intussen een eigen oorlog begonnen over de opvolging van zijn vader. Hij kreeg steeds meer aanhang onder de Austrasische adel. Plectrudis verzoende zich met Karel maar werd gedwongen de eigendommen van Pippijn, grote hoeveelheden goud en kostbaarheden, af te staan. Uiteindelijk trok Plectrudis zich volledig terug. Ze overleed in Keulen. Materiaal: foto, landkaart, draad, sierknoopjes Fotograaf: onbekende maker
Quick Comparison
| Settings | Plectrudis remove | Margaretha van Oostenrijk remove | Adriana van Roon remove | Magdalena Moons remove | Foelke Kampana remove | Nancy Sophia Cornélie Tendeloo remove |
|---|---|---|---|---|---|---|
| Name | Plectrudis remove | Margaretha van Oostenrijk remove | Adriana van Roon remove | Magdalena Moons remove | Foelke Kampana remove | Nancy Sophia Cornélie Tendeloo remove |
| Image | |  |  |  |  |  |
| SKU | ||||||
| Rating | ||||||
| Price | €600,00 incl. btw | €600,00 incl. btw | €600,00 incl. btw | €600,00 incl. btw | €600,00 incl. btw | €600,00 incl. btw |
| Stock | Uitverkocht | Uitverkocht | Uitverkocht | |||
| Availability | Uitverkocht | Uitverkocht | Uitverkocht | |||
| Add to cart | ||||||
| Description | (? - na 717) Vrouw van Pippijn IIInzoomen? Beweeg cursor over foto of klik vergrootglas en dubbelklik. Terug naar onze winkel of naar complete catalogus. U kunt ook op afspraak onze portretten bezichtigen.BeschrijvingPlectrudis stamde uit een adellijk geslacht met evenveel aanzien als het geslacht van haar echtgenoot Pippijn II. Vermoedelijk was ze van koninklijke afkomst. Zoals vermeld trouwde Plectrudis met Pippijn, hofmeier van Austrasië en later ook Neustrië, de twee belangrijkste delen van het Frankische rijk. Het huwelijk was van groot belang: Pippijn verbond zich zo aan een belangrijke familie die zijn positie kon steunen. Plectrudis had een actieve rol in Pippijns politiek. Ze was betrokken bij de totstandkoming van de oorkonden die door Pippijn werden uitgevaardigd betreffende het goederenbezit. [expander_maker id="4" more="Lees meer" less="Lees minder"] Met Pippijns overlijden ontstond een opvolgingscrisis omdat zoon Grimoald vermoord was. Plectrudis trad op als regentes. Na de dood van Pippijn probeerde de Neustrische adel haar positie binnen het rijk te versterken. Zij gingen daarom een verbond aan met Radbod van Friesland. Op 26 september 715 werden de troepen van Plectrudis en kleinzoon Theudoald verslagen door de Neustriërs. Plectrudis vertrok naar Keulen. Een andere zoon van Pippijn, Karel Martel, voortgekomen uit een relatie met een andere vrouw, was intussen een eigen oorlog begonnen over de opvolging van zijn vader. Hij kreeg steeds meer aanhang onder de Austrasische adel. Plectrudis verzoende zich met Karel maar werd gedwongen de eigendommen van Pippijn, grote hoeveelheden goud en kostbaarheden, af te staan. Uiteindelijk trok Plectrudis zich volledig terug. Ze overleed in Keulen. Materiaal: foto, landkaart, draad, sierknoopjes Fotograaf: onbekende maker [/expander_maker] | (1480-1530) Regentes der NederlandenInzoomen? Beweeg cursor over foto of klik vergrootglas en dubbelklik. Terug naar onze winkel of naar complete catalogus. U kunt ook op afspraak onze portretten bezichtigen.BeschrijvingMargaretha van Oostenrijk werd in 1480 geboren in Brussel als jongste kind van Maximiliaan van Oostenrijk en Maria van Bourgondië. Kort na haar moeders dood, in 1482, werd Margaretha uitgehuwelijkt aan Karel, de toekomstige koning van Frankrijk. Ze verhuisde naar Amboise waar ze werd opgevoegd door de zus van Karel, Anne van Beaujeu. In 1493, toen de politieke situatie tussen de koningshuizen verslechterd was, keerde Margaretha terug naar de Nederlanden. [expander_maker id="4" more="Lees meer" less="Lees minder"] Een nieuw plan ontvouwde zich in 1495: een dubbelhuwelijk met het koningshuis van Aragon- Castilië. Filips de Schone trouwde in 1496 met Johanna van Aragon-Castilië. In 1497 trouwde Margaretha met Juan van Aragon-Castilië. Hij overleed kort na de bruiloft. Niet lang daarna overleed ook hun pasgeboren dochter. Margaretha verliet Spanje en in 1501 hertrouwde ze met hertog Philibert II de Schone van Savoye, waamee ze hertogin van Savoye werd. Margaretha behartigde de staatszaken voor haar man die er minder interesse in had. In 1504 overleed ook Philibert. Aan het einde van 1506 werd Margaretha teruggeroepen naar de Nederlanden. Met het overlijden van haar broer Filips, die vanaf 1494 heer der Nederlanden was, was Maximiliaan regent geworden. Hij wilde liever dat Margaretha het bestuur op zich nam, naast de zorg over de kinderen van Filips. Margaretha vestigde zich in Mechelen, in het Hof van Savooyen. Ze zou van 1506 tot 1515 regentes zijn. In 1517 is ze dat opnieuw, maar dan voor haar neef Karel V, tot aan 1530. Gedurende haar regentschap was het redelijk rustig in de Nederlanden. Met Gelre werd oorlog gevoerd en ook de relatie met Frankrijk was bij tijd en wijle problematisch, maar toch was er relatieve voorspoed. Margaretha was betrokken bij allerlei politieke en diplomatieke zaken. Zo wist ze in 1529 vrede te bereiken tussen Habsburg en Frankrijk. Handelsbetrekkingen hadden ook zeer regelmatig haar aandacht. Ze bevorderde de relaties met Denemarken, de Baltische gebieden en Engeland. Veel werd er na haar dood geschreven over haar kunstverzameling en haar aandacht voor muziek, poëzie en architectuur. In 1530 overleed Margaretha aan een beeninfectie. Ze werd begraven in Brou. Materiaal: foto, collage, draad Fotograaf: atelier van Bernard van Orley [/expander_maker] | (Adriana Oem) (? - 1527) AbdisInzoomen? Beweeg cursor over foto of klik vergrootglas en dubbelklik. Terug naar onze winkel of naar complete catalogus. U kunt ook op afspraak onze portretten bezichtigen.BeschrijvingAdriana van Roon trad in 1460 of 1461 aan als novice in het cisterciënzerklooster Leeuwenhorst bij Noordwijkerhout. Ze was afkomstig uit een familie van Dordrechtse regenten, maar haar vader betaalde niet het gebruikelijke intredegeld voor het klooster. Het klooster Leeuwenhorst hanteerde een minder strenge ballotage dan andere kloosters en bijvoorbeeld de afzondering die eigenlijk was voorgeschreven, werd niet altijd strikt nageleefd. De abt van Kamp (bij Duisburg) greep diverse keren in als toezichthouder. [expander_maker id="4" more="Lees meer" less="Lees minder"] In 1493 werd Adriana van Roon voor het eerst omschreven als priores. Het klooster werd hervormd, gedicteerd vanuit Kampen. De zusters kregen niet langer een uitkering en hun kledings- en bewegingsvrijheid werd beperkt. Na het overlijden van de abdis werd Van Roon tot abdis verkozen. Zij probeerde het financiële beheer op orde te krijgen nadat de rentmeester jarenlang had gefraudeerd. Van Roon wist het klooster grondig aan te pakken. Ze werd zelf rentmeester en stelde de kapelaan Spangert aan als adviseur. In 1504 vroeg ze toestemming om een eigen secretaris aan te nemen. Spangert, haar adviseur, werd benoemd tot secretaris en samen wisten ze het wanbeheer van eerdere rentmeesters te herstellen. Een aankomend faillissement wisten ze om te buigen naar een positief saldo. De abdij werd gerestaureerd en Van Roon bewerkstelligde een grote hoeveelheid schenkingen aan de abdij. In 1501-1502 werd een meisjesschool gesticht waar de jonge novicen en jongens en meisjes uit de buurt les kregen. Waarschijnlijk kreeg ook Kenau Simondsr. Hasselaer hier les. Van Roon werd in 1525 ernstig ziek en twee jaar later overleed ze. Ze werd bijgezet in de kloosterkerk. Hoewel de kerk op enig moment werd gesloopt, bleef de grafzerk gespaard. Deze werd later verplaatst naar Rhoon. Materiaal: foto, bijbelpsalm, hartvormige lijst, kraaltjes Fotograaf: toegeschreven aan Jacob Cornelis van Oostsanen [/expander_maker] | (1541-1613) Held van Leidens OntzetInzoomen? Beweeg cursor over foto of klik vergrootglas en dubbelklik. Terug naar onze winkel of naar complete catalogus. U kunt ook op afspraak onze portretten bezichtigen.BeschrijvingMoons groeide op in een invloedrijk Haags gezin. Haar vader stierf toen ze nog maar vijf jaar oud was. In de zomer van 1574 was Moons nog altijd ongetrouwd. Den Haag verkeerde in deze periode in een verlaten toestand. In 1572 waren de opstandelingen binnengevallen. Alle Hagenaars die daartoe in staat waren, waren gevlucht. In 1573 trok de Spaanse bevelhebber Francisco Valdez de stad binnen. Moons werd zijn geliefde. [expander_maker id="4" more="Lees meer" less="Lees minder"] Gedurende het ontzet van Leiden zou Moons een belangrijke rol hebben gespeeld. De stad werd uitgehongerd en dreigde zich over te geven. Volgens de overlevering wist Moons Valdez te overtuigen om de aanval op de stad uit te stellen. In ruil daarvoor zou ze met Valdez trouwen. Hij stelde de aanval inderdaad uit. Een beslissing die voor hem zeer ongunstig zou blijken te zijn. Vanwege een grote storm en de daarop volgende overstroming sloegen de manschappen op de vlucht. Geuzenleider Boisot kon Leiden met zijn vloot ontzetten en trok de stad binnen. Valdez vluchtte naar Den Haag. Daar werd hij gevangen genomen door woedende manschappen. Na zijn vrijlating trok Valdez naar Antwerpen waar hij vermoedelijk inderdaad met Moons trouwde. Moons hertrouwde na de dood van Valdez met jonker Willem de Bye. Na zijn dood trouwde ze met Jurriaan van Lennep. Op 72-jarige leeftijd overleed Moons in Utrecht. Lang werd ze vereerd als heldin van het Leidens ontzet. In verscheidene toneelstukken, gedichten en schilderijen werd Moons op die manier ook ‘afgeschilderd’ maar in de loop van de negentiende eeuw ontstond er twijfel over het verhaal. Sindsdien wordt het als onhistorisch beschouwd. Materiaal: foto, 2x Fotograaf: Cornelis Visscher [/expander_maker] | (1355-1417) Bekend als 'Kwade Foelke'Inzoomen? Beweeg cursor over foto of klik vergrootglas en dubbelklik. Terug naar onze winkel of naar complete catalogus. U kunt ook op afspraak onze portretten bezichtigen.BeschrijvingDe eerste melding over Foelke Kampana dateert van 12 december 1376 en betreft een oorkonde over de overdracht van een kapel. Ze trouwde in 1377 met de rijke edelman Ocko tom Brok. Het paar kreeg van paus Gregorius XI het recht een draagaltaar te bezitten. Zo konden zij overal de mis op laten dragen. De paus verleende het echtpaar bovendien een volledige aflaat. [expander_maker id="4" more="Lees meer" less="Lees minder"] In de veertiende en vijftiende eeuw woedde er een hevige strijd over de macht in Friesland. Ocko tom Brok probeerde bondgenootschappen te sluiten en kwam in contact met de graaf van Holland, Albrecht van Beieren, die inderdaad zijn steun aanbood. Ocko leende zijn landen aan Albrecht en raakte zo betrokken bij de Friese strijd. Ocko werd in 1389 vermoord door een van zijn tegenstanders en Kampana zocht hulp bij de bondgenoten van haar man. Tijdens haar afwezigheid werd door Edo Wiemken van Rüstringen geprobeerd de burcht in Aurich te veroveren maar met hulp van anderen keerde Kampana terug. Ze heroverde de kerk waarin Wiemken van Rüstringen zich had verschanst. Tweehonderd gevangenen werden direct onthoofd. Widzel, een bastaardzoon van Ocko, kreeg vervolgens het regentschap over Brockmerland in handen. Hij probeerde ook Ocko’s erfenis te verkrijgen en sloot daartoe een bondgenootschap. Tijdens een gevecht werd hij echter doodgeslagen. De inmiddels volwassen zoon van Kampana en Ocko, Keno, kon de macht overnemen. Zijn moeder bleef nauw betrokken. Na Keno’s dood in 1417 trad Foelke korte tijd op als voogdes, nu voor haar kleinzoon Ocko II. Kampana overleed tussen 1417 en 1419. Ze werd begraven in de Lambertikerk in Aurich. Na haar dood kwam Kampana bekend te staan als de‘kwade Foelke’. De Friese historieschrijver Eggerik Beninga vermeldde in de zestiende eeuw een aantal legendes over Foelke Kampana die de bijnaam verklaren. Zo zou Kampana twee gevangengenomen jongemannen expres hebben laten verhongeren en de opdracht hebben gegeven om hun lichamen in het moeras te gooien. Bovendien zou ze haar schoonzoon hebben geadviseerd haar dochter te doden, als straf voor haar buitenechtelijke relaties. Toen hij dat inderdaad had gedaan, liet Kampana de burcht van haar schoonzoon aanvallen. Hij vluchtte naar zijn vader, maar tevergeefs. Kampana zou beide mannen gevangen hebben laten nemen en terecht laten stellen. In werkelijkheid waren het gruwelen die zoon Keno op zijn geweten had maar die aan zijn moeder werden toegeschreven. Volgens een Oostfriese sage verscheen Foelke op slot Dornum als de slotheer op sterven lagen. Volgens andere sagen verscheen Foelke wanneer iemand ten onrechte zou worden veroordeeld of er een ongeluk stond te gebeuren. Hier werd Kampana dus juist een positieve rol toegedicht. Er werden verschillende toneelstukken over Kampana geschreven, evenals twee historische romans. De laatste, van de hand van Siever Johanna Meyer-Abich uit 1943, werd in 1990 nog herdrukt. Materiaal: foto, collage, borduursel Fotograaf: Onbekende maker [/expander_maker] | (Corry) (1897-1956) Jurist en politicusInzoomen? Beweeg cursor over foto of klik vergrootglas en dubbelklik. Terug naar onze winkel of naar complete catalogus. U kunt ook op afspraak onze portretten bezichtigen.BeschrijvingCorry Tendeloo werd geboren op Sumatra in Nederlands-Indië. Na het overlijden van haar vader keerde het gezin terug naar Leiden. Tendeloo besloot naar haar middelbare school in Utrecht rechten te gaan studeren. Daar kwam ze in aanraking met de vrouwenbeweging. Ze was bestuurslid van het Studenten-Genootschap voor Sociale Studie en vertegenwoordigde de Utrechtsche Vrouwelijke Studentenvereeniging in de Nationale Vrouwenraad. [expander_maker id="4" more="Lees meer" less="Lees minder"] Ze verhuisde in 1925 naar Amsterdam en werkte vanaf 1927 als zelfstandig advocaat. Ze werd actief in diverse verenigingen, zoals de Nederlandsche Vrouwenclub,de Nederlandsche Vereeniging van Vrouwen met Academische Opleiding (VVAO) en de Nederlandsche Vereeniging voor Vrouwenbelangen en Gelijk Staatsburgerschap (VVGS). Ook was zij bestuurslid en later vicevoorzitter van de afdeling Amsterdam van de Vrijzinnig-Democratische Bond (VDB) en voorzitter van de Coöperatieve Woonvereeniging Het Nieuwe Huis aan het Roelof Hartplein, waar ze zelf ook woonde. Nadat in 1937 een wetsvoorstel was ingediend om gehuwde vrouwen van de arbeidsmarkt te weren, organiseerde Tendeloo protestbijeenkomsten in heel Nederland. De Vrijzinnig-Democratische Bond besloot Tendeloo op de verkiezingslijst voor de Provinciale Staten van Noord-Holland te zetten. Ondanks een ruime hoeveelheid voorkeursstemmen werd ze niet verkozen. Het zorgde wel voor een verkiesbare plaats op de lijst voor de Amsterdamse gemeenteraad waar ze inderdaad zitting in kreeg. Met het opgaan van de VDB in de PvdA kwam Tendeloo na Tweede Wereldoorlog voor de PvdA terecht in de Tweede Kamer. Ook daar bleef ze de wettelijke positie van de vrouw aankaarten. Ze streed onder meer voor gelijke lonen en de opheffing van de handelingsonbekwaamheid van de gehuwde vrouw in het huwelijksrecht. In 1954 werd door haar toedoen de Rijksbelastingacademie opengesteld voor vrouwen. Voor het blad Vrouwenbelangen schreef ze van 1946 tot 1956 de rubriek ‘Parlementaria’, waarin ze toelichting gaf op actuele politieke zaken. In 1955 werd een naar Tendeloo vernoemde motie ingediend in de Tweede Kamer. Het moest afgelopen zijn met de overheidsbemoeienis met werkende en getrouwde vrouwen. Volgens Tendeloo was het een zaak van de vrouwen zelf of zij wel of niet wilden werken als ze getrouwd waren. Alle vrouwelijke Kamerleden stemden voor de motie die uiteindelijk met 46 tegen 44 stemmen werd aangenomen. Het ontslag van huwende en gehuwde ambtenaressen werd in 1957 afgeschaft. Overigens konden anderszinswerkende, gehuwde vrouwen nog steeds worden ontslagen. Op 59-jarige leeftijd overleed Corry Tendeloo. Anneke Linders publiceerde in 2003 een biografie over haar leven. Materiaal: foto, lepel, kralen, draad Fotograaf: onbekende fotograaf [/expander_maker] |
| Content | ||||||
| Weight | N/B | N/B | N/B | N/B | N/B | N/B |
| Dimensions | N/B | N/B | N/B | N/B | N/B | N/B |
| Additional information |
