Uit dit schijnbare slechte huwelijk werden zes kinderen geboren. Catharina stamde uit de Duitse rijksvorstenstand terwijl Jan ‘slechts’ een Hollandse edelman was. Het verschil in stand zorgde voor problemen. Daarbij probeerde Catharina’s oom, Filips van Bourgondië, zijn macht uit te breiden in de Lage Landen door middel van zijn relatie met Catharina. Zij liet overigens twee van haar kinderen opvoeden aan het Bourgondische hof.

Jan van Egmond was voor zijn beleid afhankelijk van de Gelderse adel en de steden. Die relatie bekoelde in 1448-49 vanwege een ondoordachte actie van Van Egmond. Catharina bemiddelde en wist een verzoening tot stand te brengen. Tijdens de bedevaartstocht van haar man naar Palestina en Rome in 1450-51 verving Catharina hem samen met een college uit de Staten. Toen Van Egmond in 1451 terugkeerde, woonde Catharina met haar eigen hofhouding in Lobith op de grens van Gelre en Kleef. In de daaropvolgende jaren bleef ze politiek actief en maakte ze verschillende binnen- en buitenlandse reizen.

De geschiktheid van Arnold van Egmond als hertog werd niet alleen door Catharina betwijfeld, maar ook door een aantal steden in het hertogdom. Zij zagen liever zoon Adolf als regent aantreden. Omringende vorstendommen bemoeiden zich ook met de strijd. In 1465 viel uiteindelijk het doek voor Arnolds bewind. In de nacht van het Driekoningenfeest werd hij door zijn zoon en handlangers ontvoerd naar Lobith. Adolf werd regent. Overigens zou ook zijn regeerperiode niet lang duren. Karel de Stoute zette Adolf in 1470  gevangen. Daarmee was de rol van Catharina ook uitgespeeld. Ze overleed in 1476.

In 2009-10 werd het getijdenboek van Catharina van Kleef getoond in Museum het Valkhof in Nijmegen. Ruim 45.000 bezoekers kwamen kijken naar het rijk geïllustreerde manuscript dat wordt beschouwd als topstuk van de Middeleeuwse miniatuurkunst.

Materiaal:   foto,sierknoopjes, kraaltjes

Fotograaf:  onbekende maker