Catharina van Gelre
€600,00 incl. btw
(ca.1440-1497) Regentes van het Hertogdom Gelre
Inzoomen? Beweeg cursor over foto of klik vergrootglas en dubbelklik.
Terug naar onze winkel of naar complete catalogus. U kunt ook op afspraak onze portretten bezichtigen.
Beschrijving
Over het vroege leven van Catharina van Gelre is weinig bekend. Vermoedelijk ondernam haar vader diverse pogingen om een geschikte bruidegom te vinden maar slaagde hij daar niet in. Toch zijn er later uitvoerige verhalen geschreven over een geheim huwelijk tussen Catharina en Lodewijk van Bourbon. De mythe is waarschijnlijk ontstaan omdat er niets bekend is over waar Catharina tussen 1465 en 1473 was. Voor het geheime huwelijk is echter nooit bewijs gevonden. We weten meer over Catherina na 1477. Als haar vader overlijdt, eist hertog Karel de Stoute het hertogdom Gelre op. Het regime valt uit een en de bannerheren, het ridderschap en de steden nemen het bestuur over. Catharina wordt verzocht regentes te worden. Ze neemt de taak op zich tot haar broer Adolf terugkeert uit Vlaanderen. Maar Adolf sneuvelt en omdat zijn kinderen nog minderjarig zijn en Vlaanderen in handen is van de Bourgondische machthebbers, blijft Catharina langer regentes dan verwacht. Om zich te wapenen tegen dreiging van buiten, zoek Catharina bondgenoten buiten Gelre. Hertog Johan van Kleef vindt ze te pro-Bourgondisch en de Gelderse standen sluiten vervolgens een pact met hertog Frederik van Braunschweig-Lüneburg. Zij willen graag dat Catharina met hem trouwt, maar dat laat zij niet gebeuren. Als Frederik krankzinnig blijkt te zijn, wordt er een nieuwe voogd aangesteld: Hendrik von Schwarzburg. Catharina komt tot een vredesakkoord met Maximiliaan van Oostenrijk die haar de stad en het ambt Geldern geeft. Toch besluit zij zich aan te sluiten bij een verbond dat de Gelderse standen met Lodewijk XI van Frankrijk sluit om Maximiliaan te bestrijden. Ze probeert nog steun te vinden voor de Gelderse zaak in Frankrijk, maar dit lukt niet. Maximiliaan verovert steeds meer van Gelre en in 1482 trekt de bisschop van Münster zijn handen van Gelre af. Daarmee ligt de weg helemaal open voor Maximiliaan. Na een verzoening met Maximiliaan woont Catharina teruggetrokken op de burcht van Geldern. Uiteindelijk wordt haar neef Karel in 1492 toch als hertog ingehuldigd. Maximiliaan had zich niet weten te handhaven. Catherina van Gelre overlijdt in 1497. Ze is begraven in de parochiekerk waar haar graf nog altijd te vinden is. Materiaal: foto, collage Fotograaf: onbekende maker
Quick Comparison
| Settings | Catharina van Gelre remove | Jacoba van Beieren remove | Elisabeth prinses van de Palts remove | Maria van Beckum remove | Elburg van (den) Boetzelaer remove | Divara van Haarlem remove |
|---|---|---|---|---|---|---|
| Name | Catharina van Gelre remove | Jacoba van Beieren remove | Elisabeth prinses van de Palts remove | Maria van Beckum remove | Elburg van (den) Boetzelaer remove | Divara van Haarlem remove |
| Image | |  |  |  |  |  |
| SKU | ||||||
| Rating | ||||||
| Price | €600,00 incl. btw | €600,00 incl. btw | €600,00 incl. btw | €600,00 incl. btw | €600,00 incl. btw | €600,00 incl. btw |
| Stock | ||||||
| Availability | ||||||
| Add to cart | ||||||
| Description | (ca.1440-1497) Regentes van het Hertogdom GelreInzoomen? Beweeg cursor over foto of klik vergrootglas en dubbelklik. Terug naar onze winkel of naar complete catalogus. U kunt ook op afspraak onze portretten bezichtigen.BeschrijvingOver het vroege leven van Catharina van Gelre is weinig bekend. Vermoedelijk ondernam haar vader diverse pogingen om een geschikte bruidegom te vinden maar slaagde hij daar niet in. Toch zijn er later uitvoerige verhalen geschreven over een geheim huwelijk tussen Catharina en Lodewijk van Bourbon. De mythe is waarschijnlijk ontstaan omdat er niets bekend is over waar Catharina tussen 1465 en 1473 was. Voor het geheime huwelijk is echter nooit bewijs gevonden. [expander_maker id="4" more="Lees meer" less="Lees minder"] We weten meer over Catherina na 1477. Als haar vader overlijdt, eist hertog Karel de Stoute het hertogdom Gelre op. Het regime valt uit een en de bannerheren, het ridderschap en de steden nemen het bestuur over. Catharina wordt verzocht regentes te worden. Ze neemt de taak op zich tot haar broer Adolf terugkeert uit Vlaanderen. Maar Adolf sneuvelt en omdat zijn kinderen nog minderjarig zijn en Vlaanderen in handen is van de Bourgondische machthebbers, blijft Catharina langer regentes dan verwacht. Om zich te wapenen tegen dreiging van buiten, zoek Catharina bondgenoten buiten Gelre. Hertog Johan van Kleef vindt ze te pro-Bourgondisch en de Gelderse standen sluiten vervolgens een pact met hertog Frederik van Braunschweig-Lüneburg. Zij willen graag dat Catharina met hem trouwt, maar dat laat zij niet gebeuren. Als Frederik krankzinnig blijkt te zijn, wordt er een nieuwe voogd aangesteld: Hendrik von Schwarzburg. Catharina komt tot een vredesakkoord met Maximiliaan van Oostenrijk die haar de stad en het ambt Geldern geeft. Toch besluit zij zich aan te sluiten bij een verbond dat de Gelderse standen met Lodewijk XI van Frankrijk sluit om Maximiliaan te bestrijden. Ze probeert nog steun te vinden voor de Gelderse zaak in Frankrijk, maar dit lukt niet. Maximiliaan verovert steeds meer van Gelre en in 1482 trekt de bisschop van Münster zijn handen van Gelre af. Daarmee ligt de weg helemaal open voor Maximiliaan. Na een verzoening met Maximiliaan woont Catharina teruggetrokken op de burcht van Geldern. Uiteindelijk wordt haar neef Karel in 1492 toch als hertog ingehuldigd. Maximiliaan had zich niet weten te handhaven. Catherina van Gelre overlijdt in 1497. Ze is begraven in de parochiekerk waar haar graf nog altijd te vinden is. Materiaal: foto, collage Fotograaf: onbekende maker [/expander_maker] | (1401 - 1436) Gravin van Holland, Zeeland en HenegouwenInzoomen? Beweeg cursor over foto of klik vergrootglas en dubbelklik. Terug naar onze winkel of naar complete catalogus. U kunt ook op afspraak onze portretten bezichtigen.BeschrijvingJacoba van Beieren was het enige kind van Willem VI, hertog van Beieren, graaf van Holland, Zeeland en Henegouwen en Margaretha van Bourgondië. Als vijfjarige werd Jacoba uitgehuwelijkt aan Jan van Touraine, de tweede zoon van de Franse koning. Jan kwam naar het kasteel in Henegouwen waar Jacoba meestal verbleef. Toen de oudste broer vanJan in 1415 overleed, was het de beurt aan Jan. Hij werd kroonprins en Jacoba, met wie hij net getrouwd was, zou koningin worden. In 1417 overleed Jan echter en Jacoba was daarmee op haar zestiende al weduwe. Met het overlijden van haar vader anderhalve maand later stapelden de problemen zich op. Jacoba bleef alleen met haar moeder achter in Henegouwen. [expander_maker id="4" more="Lees meer" less="Lees minder"] Na de dood van Willem VI probeerde zijn broer Jan van Beieren de graafschappen van zijn broer te verkrijgen. Om Jacoba’s positie te versterken, werd zij uitgehuwelijkt aan haar neef, Jan IV, hertog van Brabant en Limburg en ook lid van het huis van Bourgondië. Het huwelijk werd overigens een mislukking. Jan IV bood niet de gehoopte bescherming. Al in 1419 leverde hij Holland en Zeeland uit en een jaar later verpandde hij de graafschappen aan Jan van Beieren. Een jaar later vertrok Jacoba dan ook uit Brabant en keerde terug naar Bergen in Henegouwen. In maart 1421 vertrok ze in het geheim naar Engeland om steun te vergaren. In de tussentijd had ze geprobeerd het huwelijk nietig te laten verklaren. In Engeland zag Jacoba een nieuwe partner in Humphrey, de hertog van Gloucester Ze trouwden in 1422. Maar ook deze keuze bleek niet verstandig want pas in 1424 kon een Engels leger oprukken in Henegouwen. Maar de Engelsen werden verslagen door Jacoba’s ex-man, Jan IV, en Filips de Goede. Humphrey keerde terug naar Engeland terwijl hij zijn vrouw in Henegouwen achterliet. Zij viel in handen van Filips en werd naar Gent gebracht. Humphrey deed niets. Met het overlijden van Jan van Beieren in 1425 werd Jan IV opvolger. Hij droeg de macht echter meteen over aan Filips de Goede. Jacoba wist, gekleed als man, Gent te ontvluchten en Schoonhoven te bereiken.Hoewel Jacoba steun kreeg in Kennemerland en West-Friesland was ze niet in staat haar geërfde landen terug te krijgen. Op 3 juli 1428 ontstond een wapenstilstand tussen Jacoba en Filips de Goede. Dit maakte een einde aan alle onrust. Jacoba mocht de titel van gravin behouden maar erkende Filips als erfgenaam. Hij trad op als regent van haar landen zolang Jacoba ongetrouwd was. Vanwege financiële problemen ging Jacoba vervolgens een verbintenis aan met de Zeeuwse edelman Frank van Borselen. Die had met twee anderen Holland en Zeeland onder zijn hoede gekregen van Filips de Goede. Maar omdat Van Borselen zich te arrogant gedroeg, maakte Filips een einde aan de overeenkomst. Jacoba werd gedwongen afstand te doen van haar graafschapen. Holland, Zeeland, Henegouwen, Brabant en Limburg behoorde daarmee toe aan het Bourgondische hof. In 1434 trouwde Jacoba met Van Borselen. In 1436 overleed ze aan de gevolgen van tuberculose. Vele schrijvers en historici zouden het leven van Jacoba belichten waardoor zij tot de canon van de Nederlandse geschiedenis is gaan behoren. Materiaal: foto, collage, textiel Fotograaf: 16de eeuwse kopie van verloren gegaan orgineel van noord nederlandse schilder [/expander_maker] | (1618-1680) Prinses en beroemd vanwege haar correspondentie met onder andere René DescartesInzoomen? Beweeg cursor over foto of klik vergrootglas en dubbelklik. Terug naar onze winkel of naar complete catalogus. U kunt ook op afspraak onze portretten bezichtigen.BeschrijvingElisabeth, prinses van de Palts, kwam op aarde in Heidelberg als oudste dochter van keurvorst Frederik V en Eilzabeth Stuart. Toen ze een jaar oud was verhuisde het gezin naar Praag omdat haar ouders het koninkrijk Bohemen aangeboden kregen. Al na een jaar werden ze daar verjaagd. Zonder land en zonder geld raakten ze verzeild in Den Haag. Ze kregen hulp van prins Maurits en ontvingen van de Staten-Generaal een financiële toelage. Prinses Elisabeth woonde eerst nog een tijd bij haar grootmoeder en tante in Brandenburg, maar kwam in 1628 ook naar Holland. Ze kreeg uitgebreid les in exacte vakken, aristocratische omgangsvormen en in diverse talen. Vermoedelijk kreeg ze ook les van hofschilder Gerard van Honthorst. [expander_maker id="4" more="Lees meer" less="Lees minder"] Nadat haar vader was overleden in 1632 verhuisde Elisabeth naar het hof van haar moeder aan de Kneuterdijk. Daar ontmoette ze rond 1640 filosoof René Descartes. In 1643 begonnen zij een brievencorrespondentie. Ze schreven elkaar onder meer over de relatie tussen verstand en gevoel, het geloof en de verbinding tussen lichaam en geest. Elisabeths inzichten hielpen Descartes zijn gedachten te scherpen. Descartes probeerde Elisabeth te troosten en te adviseren bij moeilijke levensvragen. Zijn werk Principia Philosophiae uit 1644 droeg hij dan ook op aan de prinses. Vanwege een conflict met haar moeder werd Elisabeth teruggestuurd naar Brandenburg, waar haar neef Frederik Willem keurvorst was. De verhuizing deed haar goed. De correspondentie met Descartes werd daarentegen minder intensief. Uiteindelijk overleed Descartes in 1650 aan een longziekte. Elisabeths brieven werden aan haar teruggestuurd. Dankzij de Vrede van Münster in 1648 konden de kinderen van Frederik V terug naar Heidelberg. Elisabeth trok uiteindelijk naar Herford, een plaatsje bij Bielefeld. Ze werd daar in 1667 abdis van het protestantse vrouwenklooster en bleef dat tot aan haar dood. Gedurende deze periode correspondeerde Elisabeth met filosoof Malebranche die verwant was aan Descartes. Voortkomend uit het gevoel dat ze niet gevonden had wat ze zocht, was godsdienst steeds belangrijker geworden voor Elisabeth. Ook had ze contact met wiskundige en filosoof Gottfried Wilhelm von Leibniz. In 1676-77 bood Elisabeth onderdak aan Robert Barclay en William Penn, twee vooraanstaande Quakers. Ze correspondeerde ook met hen, maar bleef zelf trouw aan het calvinisme. Uiteindelijk stierf Elisabeth in 1680, vermoedelijk aan kanker. Ze werd begraven in de Münsterkirche in Herford. De brieven van Elisabeth aan Descartes waren lang onvindbaar, maar werden in de negentiende eeuw teruggevonden. Met deze vondst werd duidelijk hoe groot de invloed van Elisabeth op Descartes moet zijn geweest. Materiaal: foto, oorbellen, borduurdraad Fotograaf: onbekende maker 1636 [/expander_maker] | (? - 1544) Veroordeeld tot de brandstapel vanwege ketterijInzoomen? Beweeg cursor over foto of klik vergrootglas en dubbelklik. Terug naar onze winkel of naar complete catalogus. U kunt ook op afspraak onze portretten bezichtigen.BeschrijvingMaria van Beckum werd geboren in een adellijke Overijsselse familie. Zeer waarschijnlijk was ze een aanhanger van de Wederdopers en een van hun leiders David Joris. Deventer, naast vele andere steden, stond bekend als broeinest van de Wederdopers. In 1544 riep Maria van Hongarije de regionale overheden op om de Wederdopers te arresteren en terecht te stellen. Ook Maria van Beckum werd verdacht. [expander_maker id="4" more="Lees meer" less="Lees minder"] Uit overleveringen lijkt het zo te zijn dat Maria in de nacht van 31 mei 1544 werd opgepakt. Zij en haar zuster, die vrijwillig meeging, werden naar Deventer gebracht en ondervraagd. Hierna werden ze naar huize wickel vervoerd waar ze vermoedelijk goed werden behandeld. Drost Goossen van Raesfelt wist niet goed wat hij met de vrouwen aan moest. Maar het gerecht van Deventer had bepaald dat de doodstraf moest worden voltrokken vanwege de ketterse opvattingen van de vrouwen. Op 13 november 1544 werden ze op de brandstapel gezet. Een maand lang werden de lijken van de vrouwen tentoongesteld boven de grond. Minstens vijf liederen zijn over de roemruchte dood van de twee freules gemaakt. De eerste verscheen al een jaar na hun dood. In de negentiende eeuw nog plantten de doopsgezinden uit Hengelo een groene tak op de plaats van de executie. Dit zou herinneren aan een wonder dat daar had plaatsgevonden. Maria zou voor haar dood hebben gezegd dat de paal waaraan zij vastzat zou groeien als zij de waarheid sprak. Groene loten zouden inderdaad ontsproten zijn aan de paal. In de twintigste eeuw werden twee romans en een kinderboek over de twee gezusters gepubliceerd. Materiaal: foto, collage Fotograaf: Jan Luyken [/expander_maker] | (1506-1568) AbdisInzoomen? Beweeg cursor over foto of klik vergrootglas en dubbelklik. Terug naar onze winkel of naar complete catalogus. U kunt ook op afspraak onze portretten bezichtigen.BeschrijvingGeboren als vijfde kind van Rutger van Boetzelaer en Berta van Arkel werd Elburg van Boetzelaer vernoemd naar haar grootmoeder. Vermoedelijk werd ze rond haar tiende door haar ouders ondergebracht in een klooster. De naam van Van Boetzelaer keert regelmatig terug in stukken van de abdij van Rijnsburg. In 1549 werd ze bevorderd van subpriores tot eerste priores. In 1533 werd Van Boetzelaer voorgedragen als nieuwe abdis. [expander_maker id="4" more="Lees meer" less="Lees minder"] Met de zuivering van de katholieke kerk golden er voor Van Boetzelaer andere regels dan voor haar voorganger. Er was niet langer een omvangrijke hofhouding en ze moest een abt van een ander klooster als spiritueel adviseur aannemen. Als abdis wist ze de pachtopbrengsten te verhogen en de abdij te renoveren. Bij de hongersnood van 1557 gaf ze duizenden hongerige mensen te eten. In 1568 overleed Van Boetzelaer. Ze werd bijgezet in de abdijkerk. Vooral bekend werd Van Boetzelaer vanwege een raam dat zij in 1561 schonk aan de St. Janskerk in Gouda. Het raam was bedoeld ter nagedachtenis aan haar familie en haarzelf. Door geschiedschrijvers uit de twintigste eeuw wordt niet alle haar machtige positie benoemd maar ook de middenweg die ze wist te vinden tussen de belangen van de kloostergemeenschap en het strenge katholicisme dat de overheid voorstond. Materiaal: foto, collage Fotograaf: voorstudie door Wouter Crabeth [/expander_maker] | (Dieuwertje Brouwersdr.) (ca.1511-1535) Koningin van de Wederdopers in MünsterInzoomen? Beweeg cursor over foto of klik vergrootglas en dubbelklik. Terug naar onze winkel of naar complete catalogus. U kunt ook op afspraak onze portretten bezichtigen.BeschrijvingDieuwertje Brouwersdr. was de ongetrouwde partner van Jan Matthijsz. uit Haarlem. Hij was een van de toonaangevende profeten van de Wederdopers in de Nederlanden. In 1533 besloot Matthijsz. zijn vrouw te verlaten en met Dieuwertje samen op te trekken en de doperse boodschap uit te dragen. Vermoedelijk was Dieuwertje hiervoor al volgeling van de Wederdopers. [expander_maker id="4" more="Lees meer" less="Lees minder"] Dieuwertje en Matthijsz. bereikten in 1534 Münster. Volgens de voorspellingen van Matthijsz. zou de Heer met Pasen op aarde terugkeren. De dopers namen de stad in bezit waarna de bisschop van Münster reageerde met een beleg van de stad. Toen er met Pasen toch niets gebeurde, besloot Matthijsz. gewapend de stad te verlaten. Hij sneuvelde op zijn weg. Dieuwertje trouwde kort daarna met Jan Beukelsz., de nieuwe profeet in Münster die ook wel bekend stond als Jan van Leiden. Deze Jan van Leiden voerde polygamie in en liet zich tot koning uitroepen. Dieuwertje was de belangrijkste van de zestien vrouwen van Beukelsz. en was de enige die zich koningin mocht noemen. Hierna heette zij Divara. In 1535 veranderde haar situatie. De stad werd ingenomen en Divara werd gevangen gezet. Op7 juli 1535 werd Divara onthoofd. De opera Wasser und Blut van José Saramago en Azio Corghi verscheen in 1993 en verhaalt over het leven van Divara. Materiaal: foto, collage, plastic bloemen, parelsFotograaf: Heinrich Aldegrever, gedrukt door H.Wandereysen [/expander_maker] |
| Content | ||||||
| Weight | ||||||
| Dimensions | N/B | N/B | N/B | N/B | N/B | N/B |
| Additional information |
