Else Berg
€600,00 incl. btw
(1877-1942) Schilder en tekenaar
Inzoomen? Beweeg cursor over foto of klik vergrootglas en dubbelklik.
Terug naar onze winkel of naar complete catalogus. U kunt ook op afspraak onze portretten bezichtigen.
Beschrijving
Else Berg werd geboren in een liberaal joods gezin dat oonde in Opper-Silezië, het voormalig Pruisen. Ze vertrok aan het einde van de 19e eeuw naar Berlijn om daar een kunstopleiding te volgen. Met haar Nederlandse neef en geliefde Samuel (Mommie) Schwarz ging ze rond 1908 naar Parijs om daar moderne schilderkunst te bestuderen. Twee jaar later vestigden ze zich in Amsterdam. Hoewel ze in 1920 trouwden leefden ze apart van elkaar. Door het huwelijk verkreeg Else Berg de Nederlandse nationaliteit. Berg verkeerde in Amsterdam in een progressief artistiek milieu met beeldend kunstenaars, dansers en acteurs. Ook in Bergen en Schoorl vond ze inspiratie bij vrienden als Charley Toorop en Leo Gestel. Door te reizen, het contact met andere kunstenaars en haar interesse in de nieuwste kunststroming en -ontwikkelingen liet Berg zich voortdurend inspireren. Haar werk, voornamelijk landschappen, portretten en stillevens, was meermaals te zien in (solo)tentoonstellingen in binnen- en buitenland. Else Berg werd beschouwd als een vertegenwoordiger van de avant-garde kunst in Nederland. Else Berg en haar echtgenoot Samuel Schwarz waren in de Tweede Wereld oorlog betrokken bij hulpacties aan joodse vluchtelingen. Ondanks dat hen geadviseerd werd naar het buitenland te vertrekken, besloten ze in Amsterdam te blijven. In Baambrugge konden ze een poos onderduiken, maar uiteindelijk besloten ze terug te keren naar hun huis aan het Sarphatipark. Op 12 november 1942 werden Berg en Schwarz daar opgepakt. Een week later, op 19 november, werden ze in Auschwitz vermoord. Werk van Else Berg is onder meer te vinden in de collecties van het Stedelijk Museum Amsterdam, Joods Historisch Museum, Frans Hals Museum, Singer Museum, Centraal Museum en het Musée National d’Art Moderne in Parijs. Materiaal: foto, textiel, knopen Fotograaf: zelfportret
Uitverkocht
Add to Wishlist
Add to Wishlist
Quick Comparison
| Settings | Else Berg remove | Charlotte Jacobs remove | Mata Hari remove | mata hari remove | Henriette Ronner-Knip remove | Elisabeth Sara Clasina de Swart remove |
|---|---|---|---|---|---|---|
| Name | Else Berg remove | Charlotte Jacobs remove | Mata Hari remove | mata hari remove | Henriette Ronner-Knip remove | Elisabeth Sara Clasina de Swart remove |
| Image | |  |  |  |  |  |
| SKU | ||||||
| Rating | ||||||
| Price | €600,00 incl. btw | €600,00 incl. btw | €600,00 incl. btw | €600,00 incl. btw | €600,00 incl. btw | €600,00 incl. btw |
| Stock | Uitverkocht | Uitverkocht | Uitverkocht | Uitverkocht | ||
| Availability | Uitverkocht | Uitverkocht | Uitverkocht | Uitverkocht | ||
| Add to cart | ||||||
| Description | (1877-1942) Schilder en tekenaarInzoomen? Beweeg cursor over foto of klik vergrootglas en dubbelklik. Terug naar onze winkel of naar complete catalogus. U kunt ook op afspraak onze portretten bezichtigen.BeschrijvingElse Berg werd geboren in een liberaal joods gezin dat oonde in Opper-Silezië, het voormalig Pruisen. Ze vertrok aan het einde van de 19e eeuw naar Berlijn om daar een kunstopleiding te volgen. Met haar Nederlandse neef en geliefde Samuel (Mommie) Schwarz ging ze rond 1908 naar Parijs om daar moderne schilderkunst te bestuderen. Twee jaar later vestigden ze zich in Amsterdam. Hoewel ze in 1920 trouwden leefden ze apart van elkaar. Door het huwelijk verkreeg Else Berg de Nederlandse nationaliteit. [expander_maker id="4" more="Lees meer" less="Lees minder"] Berg verkeerde in Amsterdam in een progressief artistiek milieu met beeldend kunstenaars, dansers en acteurs. Ook in Bergen en Schoorl vond ze inspiratie bij vrienden als Charley Toorop en Leo Gestel. Door te reizen, het contact met andere kunstenaars en haar interesse in de nieuwste kunststroming en -ontwikkelingen liet Berg zich voortdurend inspireren. Haar werk, voornamelijk landschappen, portretten en stillevens, was meermaals te zien in (solo)tentoonstellingen in binnen- en buitenland. Else Berg werd beschouwd als een vertegenwoordiger van de avant-garde kunst in Nederland. Else Berg en haar echtgenoot Samuel Schwarz waren in de Tweede Wereld oorlog betrokken bij hulpacties aan joodse vluchtelingen. Ondanks dat hen geadviseerd werd naar het buitenland te vertrekken, besloten ze in Amsterdam te blijven. In Baambrugge konden ze een poos onderduiken, maar uiteindelijk besloten ze terug te keren naar hun huis aan het Sarphatipark. Op 12 november 1942 werden Berg en Schwarz daar opgepakt. Een week later, op 19 november, werden ze in Auschwitz vermoord. Werk van Else Berg is onder meer te vinden in de collecties van het Stedelijk Museum Amsterdam, Joods Historisch Museum, Frans Hals Museum, Singer Museum, Centraal Museum en het Musée National d’Art Moderne in Parijs. Materiaal: foto, textiel, knopen Fotograaf: zelfportret [/expander_maker] | (1847-1916) Eerste vrouwelijke apotheker en feministInzoomen? Beweeg cursor over foto of klik vergrootglas en dubbelklik. Terug naar onze winkel of naar complete catalogus. U kunt ook op afspraak onze portretten bezichtigen.BeschrijvingCharlotte Jacobs werd geboren in een Joods gezin. Na de lagere school ging ze naar de Nuts Naai- en Breischool. Daarna deed ze het huishouden van haar broer Sam, die een apotheek had geopend in Arnhem. Toen Sam trouwde, keerde Charlotte terug naar het ouderlijk huis en begon ze een studie om leerling-apotheker te worden. Na haar examen begon ze als hulp in de apotheek van haar broer. Haar zus Aletta Henriette Jacobs was vermoedelijk een voorbeeld geweest. Zij had medicijnen gestudeerd in Groningen en had zich los weten te maken van de strenge regels en gewoontes voor meisjes in de negentiende eeuw. [expander_maker id="4" more="Lees meer" less="Lees minder"] In 1877 begon Charlotte Jacobs in Groningen aan een studie tot apotheker. Na haar zus Aletta was ze de tweede vrouwelijke student in Nederland. In 1881 slaagde ze voor het theoretisch en praktisch apothekersexamen. Een jaar later werd ze tweede apotheker in het Algemeen Ziekenhuis in Utrecht. Toch vertrok ze in 1884 naar Batavia. Daar opende ze in 1887 een eigen apotheek in Menteng, een nieuwe wijk van Batavia. Tot 1907 was ze de enige vrouwelijke apotheker in Nederlands-Indië waarbij zij altijd voor vrouwelijke assistenten zou kiezen. Jacobs speelde ook in de vrouwenbeweging een rol. Met E.J. Heuvelink-Rotgans en Marie C. Kooij-van Zeggelen richtte ze in 1908 een afdeling op van de Vereeniging voor Vrouwenkiesrecht. Een jaar later had de groep 122 leden, waaronder enkele mannen. Een ander onderwerp waar Jacobs zich op richtte was het onderwijs. In 1912 stichtte Jacobs Vereeniging Steun Onderwijs Vrouwelijke Inlandsche Artsen (SOVIA). Met de vereniging zette ze zich in voor de oprichting van de verpleegstersopleiding Boedi Kemoelian in Batavia. Vanaf 1851 konden door toedoen van de vereniging ook meisjes de colleges bijwonen van de School tot Opleiding van Indische Artsen. Het lukte Jacobs niet om een geschikte vrouwelijke opvolger te vinden voor haar apotheek. Ze zei de apotheek daarom vaarwel en vertrok naar Den Haag. Ze werd actief in de Nederlandse vrouwenbeweging, in de vrouwenvredesbeweging en als bestuurslid van de Haagse afdeling van de Vereeniging voor Vrouwenkiesrecht. Ze overleed in 1916 in Den Haag. Uit haar testament werd duidelijk dat een groot deel van haar erfenis bestemd was voor het op te richten Charlotte Jacobs Studiefonds, dat ook nu nog bestaat en bijdraagt aan de studiekosten van jonge vrouwen die zelf niet in staat zijn die kosten te dragen. Materiaal: foto, collage Fotograaf: atelier Jacob Merkelbach [/expander_maker] | (Margaretha Geertruida Zelle) (1876-1917) Danseres en spionInzoomen? Beweeg cursor over foto of klik vergrootglas en dubbelklik. Terug naar onze winkel of naar complete catalogus. U kunt ook op afspraak onze portretten bezichtigen.BeschrijvingDe Friese Margreet Zelle groeide op in Leeuwarden in een redelijk welvarend gezin. Het tij keerde echter in 1899. Het bedrijf van haar vader werd failliet verklaard en hij vertrok naar Den Haag en later naar Amsterdam. Met het overlijden van haar moeder in 1891 kwam Zelle onder voogdij te staan van een oom in Sneek. Hij liet haar een opleiding tot kleuterleidster volgen in Leiden, maar omdat zij op schoot van het hoofd van de opleiding werd aangetroffen, werd Zelle van school gestuurd. Hierna kwam ze terecht in Den Haag. Daar zag ze in Het Nieuws van den Dag een contactadvertentie van een officier uit Indië, Rudolph MacLeod. Op 11 juli 1895 trouwden MacLeod en Zelle in Amsterdam. [expander_maker id="4" more="Lees meer" less="Lees minder"] Na de geboorte van zoon John vertrok het gezin in mei 1897 naar Java. De huwelijksspanningen die vrijwel direct ontstonden, bleven aanwezig. In 1902 keerde het stel terug, met dochter Louise die daar geboren was, maar zonder zoon John. Hij was overleden aan een vergiftiging. De scheiding van Rudolph en Margaretha werd definitief in 1907. Zelle vertrok naar Parijs waar ze een baan vond als schildersmodel en als paardrijdster in een circus. Vanaf 1904 werkte ze als oosters danseres. Als danseres had Zelle groot succes. Haar exotische uitdossingen en erotische bewegingen sloegen aan. Op 13 maart 1905 trad ze op onder de naam Mata Hari in het Museum voor Oosterse Kunsten. De reacties waren enthousiast. Al snel verdiende ze veel geld en brak ze internationaal door. Veelal trad ze op met ‘oosterse’ dansen. Voortdurend verzon ze allerlei verhalen over zichzelf. Het hoogtepunt van haar carrière was in 1911- 12 toen Mata Hari optrad in diverse opera’s, waaronder in La Scala in Milaan. Ze kon spenderen wat ze wilde en had met diverse rijke mannen liefdesrelaties. Met het uitbreken van de Eerste Wereldoorlog vertrok Mata Hari naar Den Haag. Vermoedelijk was dit het begin van haar contacten met de Duitse inlichtingendienst, alhoewel nog steeds niet duidelijk is wat voor informatie zij daadwerkelijk doorspeelde aan de Duitsers. In mei 1916 ging Mata Hari naar Frankrijk, waar zij haar diensten aanbood aan de Franse veiligheidsdienst. Zij verdachten haar echter direct van spionage en op 13 februari 1917 werd ze gearresteerd. Door een militair gerechtshof werd Mata Hari ter dood veroordeeld. Op 15 oktober werd ze door een vuurpeloton, net buiten Vincennes, gedood. Mata Hari is bekend komen te staan als hét voorbeeld van een femme fatale. Haar mysterieuze en knappe verschijning bracht mannen het hoofd op hol. Tijdens haar leven was ze al een legende. Na haar dood deed nog jarenlang het gerucht de ronde dat ze niet gefusilleerd zou zijn. Allerlei artikelen zouden de naam Mata Hari krijgen, van sigaretten tot parfums. Over haar leven werden talloze films, series, liedjes, romans en studies gemaakt. In Leeuwarden werd in 1976 een standbeeld van Mata Hari onthuld en het Fries Museum besteedt op dit moment aandacht aan haar in de, naar eigen zeggen, ‘grootste Mata Hari-tentoonstelling ooit’. Uit het dossier van Mata Hari van de Franse overheid blijkt dat Mata Hari zeer waarschijnlijk niet meer is geweest dan een charmante informant die in hoge kringen verkeerde. Een volbloed spionne was ze niet. De Franse aanklagers en rechters hadden met hun doodstraf voor de rijke, mooie en mannenverslindende Zelle een voorbeeld willen stellen. Materiaal: foto, knoopjes, spiegel Fotograaf: onbekende fotograaf [/expander_maker] | (Cissy van Marxveldt) (1889-1948) SchrijverInzoomen? Beweeg cursor over foto of klik vergrootglas en dubbelklik. Terug naar onze winkel of naar complete catalogus. U kunt ook op afspraak onze portretten bezichtigen.BeschrijvingAls kind schreef Setske de Haan al verhaaltjes en op haar vijftiende verkocht ze een romantische novelle aan de plaatselijke krant die het publiceerde als feuilleton. Ze vertrok in 1908 naar Groot-Brittannië waar ze werkte als au pair. Daar kreeg ze de roepnaam Cissy. De Haan keerde terug naar Nederland en werd leerling-verslaggever bij de Drachtster Courant, maar vertrok in 1910 naar Amsterdam. Vanaf 1915 verschenen haar verhalen in weekblad Panorama onder een aantal pseudoniemen. [expander_maker id="4" more="Lees meer" less="Lees minder"] Setske de Haan trouwde in 1916 met Leo Beek. Een jaar later volgde de eerste meisjesroman en in 1918 stond Het hoogfatsoen van Herr Feuer in de boekhandel. Voor een nieuw jongerentijdschrift kreeg ze de vraag een vervolgverhaal op haar meisjesroman te schrijven. Het blad bestond maar kort, maar zorgde wel voor de geboorte van het personage Joop ter Heul. In 1919 verscheen De HBS-tijd van Joop ter Heul. Drie volgende romans verhaalden over het volwassen worden van de rijke bakvis Ter Heul. De boeken werden een enorm succes en zijn later verfilmd voor televisie door de KRO. Door het succes van de boeken kon De Haan zich zaken uit het door haar verzonnen leven van Ter Heul, zoals huishoudelijk personeel, veroorloven. In de jaren dertig zou ze zo’n 50.000,- gulden aan royalties hebben verdiend. Het geld zou alleen niet helpen bij haar fysieke aandoeningen. In 1929 kreeg ze een beroerte die veroorzaakt bleek te zijn door een hersentumor. Ze raakte halfzijdig verlamd en kon daardoor alleen met links typen. De boeken die daarna verschenen waren minder succesvol dan de eerdere romans. In 1944 werd haar man gefusilleerd in de duinen bij Overveen vanwege zijn verzetswerk. Eén boek van De Haan zou hierna nog volgen, maar de sombere roman werd geen succes. Setske de Haan, beter bekend als Cissy van Marxveldt, stierf in 1948. Materiaal: foto, collage, bandjes Fotograaf: onbekende fotograaf [/expander_maker] | (1821-1909) KunstenaarInzoomen? Beweeg cursor over foto of klik vergrootglas en dubbelklik. Terug naar onze winkel of naar complete catalogus. U kunt ook op afspraak onze portretten bezichtigen.BeschrijvingHenriette Knip werd geboren in Amsterdam. Met haar broer behoorde ze tot de derde generatie kunstenaars in de familie. Grootvader Nicholaas Frederik was behangselschilder, vader Josephus Augustus was kunstschilder. Ook oom Mattheus Derk en tante Henrietta Geertrui werkten als kunstenaar. Het gezin Knip verhuisde veel en ze woonden in Parijs, Vught, Den Haag, Beek en Den Bosch. Vanaf 1840 was Berlicum de woonplaats van de familie Knip. [expander_maker id="4" more="Lees meer" less="Lees minder"] Henriette begon op haar vierde met schilderen. Omdat haar vader vanwege een oogziekte moest stoppen met schilderen, droeg Henriette al jong bij aan het inkomen van het gezin. Vanaf 1938 verkocht ze haar werk op de jaarlijkse tentoonstelling van Levende Meesters. De familie Knip verhuisde terug naar Amsterdam, waar Henriette als eerste vrouw toetrad tot kunstenaarsgenootschap Arti et Amicitiae. Knip specialiseerde zich in het schilderen van dieren. Met haar echtgenoot Feico Ronner vertrok ze op enig moment naar België. Hier sloot zij zich aan bij diverse kunstenaarsgenootschappen. Ze raakte gefascineerd door trekhonden en verwerkte die in haar werk. De hondenschilderijen brachten Knip veel roem, maar met de poezenwerken vestigde ze vanaf 1870 definitief haar naam. Ze bleken ook commercieel een succes en concurrentie was er nauwelijks. Door de katten tussen fraaie meubels en kostbare objecten te plaatsen waren de afbeeldingen herkenbaar voor het welgestelde publiek. Vanwege haar succes en het feit dan Feico niet in staat was te werken was Knip ook kostwinner van het gezin. Feico hielp haar wel met de zakelijke kant van het kunstenaarschap. Knip exposeerde veel, ook in het buitenland. Gedurende haar carrière stegen de prijzen van haar werk ook aanzienlijk. Zo kostte een van haar werken in 1880 tweeduizend gulden ; een bedrag dat alleen de bekendste kunstenaars voor hun werk ontvingen. Knip overleed in 1909 en werd bijgezet in het familiegraf. Hoewel kunsthistorici het werk van Knip vanwege de dierenthematiek lange tijd niet serieus namen, worden de schilderijen nog altijd gezocht door verzamelaars en voor flinke prijzen verkocht. Materiaal: foto, pauwen veer Fotograaf: onbekende fotograaf [/expander_maker] | (1861-1951) Beeldhouwer en mecenasInzoomen? Beweeg cursor over foto of klik vergrootglas en dubbelklik. Terug naar onze winkel of naar complete catalogus. U kunt ook op afspraak onze portretten bezichtigen.Beschrijvinglisabeth Sara Clasina de Swart was de dochter van kunstschilder Corstianus de Swart en Elisabeth IJntema. Ze groeide op in Arnhem in een doopsgezinde familie. Ze kreeg thuis les, van haar moeder in taal en literatuur en van haar vader in diverse kunstvakken. Met hulp van haar vader en het erfdeel van haar moeder kon zij zich in 1887 vestigen in Amsterdam. Daar begon ze aan de Rijksschool voor Kunstnijverheid maar vertrok al snel om les te nemen bij beeldhouwer Lambertus Zijl. [expander_maker id="4" more="Lees meer" less="Lees minder"] In Amsterdam werd De Swart deel van het culturele leven. Ze kocht het werk van de Tachtigers en ondersteunde sommigen zelfs. George Breitner en Jan Veth beeldden haar af en schrijver Willem Paap vormde de vrouwelijke hoofdpersoon van zijn roman Vincent Haman vermoedelijk naar De Swart. Met haar vriendin Baukje van Mesdag – Elisabeth de Swart was min of meer openlijk lesbisch – verhuisde ze in 1889 naar Parijs. Hier leerde ze kunstenaars als Vincent van Gogh, Odillon Redon en Auguste Rodin kennen. Door haar toedoen kreeg Redon in 1894 een tentoonstelling bij de Haagsche Kunstkring. Elisabeth woonde met haar vriendin Anna Vis tussen 1892 en 1894 in Rotterdam. Daarna betrokken ze een etage aan het Oosterpark in het zogenaamde Willem Witsenhuis in Amsterdam. Verschillende Tachtigers kwamen daar samen. Met Isaac Israëls, die beneden woonde, en feministe Annette Versluys-Poelman verzorgden zij Willem Kloos, die aan depressies leed en alcoholist was. Met haar laatste partner, Emilie van Kerckhoff, woonde De Swart tussen 1898 en 1914 in Laren (NH). Ze maakte een aantal ontwerpen voor ’t Binnenhuis en werd lid van de Hilversumsche Kunstkring. Ze exposeerde bovendien op de tentoonstelling De vrouw 1813-1913. In Laren ontvingen De Swart en Van Kerckhoff kunstenaars en componisten als Gustav Mahler, Emile Bernard en Lodewijk van Deyssel. Het stel vertrok in 1914 vanwege financiële problemen definitief naar Italië. Van Kerckhoff en De Swart groeiden enigszins uit elkaar maar verbraken het contact nooit. Elisabeth de Swart leidde een teruggetrokken leven, boetseerde en verkocht af en toe wat. Uiteindelijk zou ze in 1951 op Capri overlijden waar zij en Van Kerckhoff sinds 1920 woonden. Materiaal: foto, collage, vilt Fotograaf: George Hendrik Breitner [/expander_maker] |
| Content | ||||||
| Weight | ||||||
| Dimensions | N/B | N/B | N/B | N/B | N/B | N/B |
| Additional information |
