Henrica Kok de Wit
€600,00 incl. btw
(1800-1857) Kunstverzamelaar
Inzoomen? Beweeg cursor over foto of klik vergrootglas en dubbelklik.
Terug naar onze winkel of naar complete catalogus. U kunt ook op afspraak onze portretten bezichtigen.
Beschrijving
Henrica de Wit trouwde in 1830 met Cornelis Bernardus Kok. Zij begonnen een apotheek op Hof 39 in het historische centrum van Amersfoort. Beiden waren liefhebbers van kunst en antiek en legden zodoende een verzameling aan. In 1855 liet het echtpaar zich vastleggen door de Rotterdamse schilder Johannes Canta. Naast het portret van Henrica bestaat er ook een portret van Cornelis. Na hun dood liet het echtpaar de collectie en de apotheek na aan hun zoon Johan Kok. Na zijn vader zette hun kleinzoon Cornelis de apotheek voort. Vanwege ziekte verkocht hij de apotheek en bij zijn overlijden in 1905 liet hij de kunstcollectie na aan Museum Flehite in Amersfoort. Naast schilderijen bevat de collectie onder meer gegraveerde glazen en Chinees porselein. Materiaal: foto, zout Fotograaf: J.A.Canta, fotograaf Ep de Ruiter
Quick Comparison
| Settings | Henrica Kok de Wit remove | Maria Elize Baart remove | Alexandrine Tinne remove | Mata Hari remove | Cornelia Scheffer remove | Baudina Stinstra remove |
|---|---|---|---|---|---|---|
| Name | Henrica Kok de Wit remove | Maria Elize Baart remove | Alexandrine Tinne remove | Mata Hari remove | Cornelia Scheffer remove | Baudina Stinstra remove |
| Image | |  |  |  |  |  |
| SKU | ||||||
| Rating | ||||||
| Price | €600,00 incl. btw | €600,00 incl. btw | €600,00 incl. btw | €600,00 incl. btw | €600,00 incl. btw | €600,00 incl. btw |
| Stock | Uitverkocht | Uitverkocht | ||||
| Availability | Uitverkocht | Uitverkocht | ||||
| Add to cart | ||||||
| Description | (1800-1857) KunstverzamelaarInzoomen? Beweeg cursor over foto of klik vergrootglas en dubbelklik. Terug naar onze winkel of naar complete catalogus. U kunt ook op afspraak onze portretten bezichtigen.BeschrijvingHenrica de Wit trouwde in 1830 met Cornelis Bernardus Kok. Zij begonnen een apotheek op Hof 39 in het historische centrum van Amersfoort. Beiden waren liefhebbers van kunst en antiek en legden zodoende een verzameling aan. In 1855 liet het echtpaar zich vastleggen door de Rotterdamse schilder Johannes Canta. Naast het portret van Henrica bestaat er ook een portret van Cornelis. [expander_maker id="4" more="Lees meer" less="Lees minder"] Na hun dood liet het echtpaar de collectie en de apotheek na aan hun zoon Johan Kok. Na zijn vader zette hun kleinzoon Cornelis de apotheek voort. Vanwege ziekte verkocht hij de apotheek en bij zijn overlijden in 1905 liet hij de kunstcollectie na aan Museum Flehite in Amersfoort. Naast schilderijen bevat de collectie onder meer gegraveerde glazen en Chinees porselein. Materiaal: foto, zout Fotograaf: J.A.Canta, fotograaf Ep de Ruiter [/expander_maker] | (1854 - 1879) Feminist, VoordrachtskunstenaarInzoomen? Beweeg cursor over foto of klik vergrootglas en dubbelklik. Terug naar onze winkel of naar complete catalogus. U kunt ook op afspraak onze portretten bezichtigen.BeschrijvingElize Baart werd geboren in een middenstandsgezin in Middelburg als derde van vier dochters. Vader Baart was cultureel goed ontwikkeld en liet zijn dochters moderne talen leren. Ook liet hij hen kennismaken met literatuur uit binnen- en buitenland. Vader Baart was namelijk van mening dat zijn dochters op eigen benen moesten kunnen staan zodat zij niet gedwongen zouden zijn te trouwen. [expander_maker id="4" more="Lees meer" less="Lees minder"] Als negentienjarige had Elize Baart in 1873 net haar eerste novelle voltooid over drie zussen die het huwelijk afwezen en in plaats daarvan voor een loopbaan kozen. Het lukte haar de novelle bij de feministe Mina Kruseman te krijgen. Kruseman zorgde dat het verhaal onder de titel Geëmancipeerden gepubliceerd werd in het maandblad Europa. In datzelfde jaar volgden nog twee novellen. Met Kruseman speelde Baart in 1875 in het stuk Vorstenschool van Multatuli. De kritieken waren goed, maar Multituli was ontevreden. Hij liet de spelers vervangen. Kruseman en Baart vertrokken en gingen op tournee door Nederland met een stuk van Kruseman. Hoewel het ‘grote toneel’ lonkte en er een uitnodiging was van het Nederlandsch Toneel, bleef de toneelcarrière van Baart beperkt. Baart ontmoette in 1876 Bastiaan Korteweg, een vrijdenker met antimilitaristische ideeën. De relatie zorgde voor een breuk tussen Baart en Kruseman. Aan het einde van dat jaar ging Baart opnieuw op tournee, maar de reacties waren niet bijzonder positief. Later publiceerde ze nog een aantal keer, waaronder een opvallend pleidooi voor het gebruik van voorbehoedsmiddelen. Waarschijnlijk was Baart de eerste vrouw in Nederland die dit openbaar deed. Elize Baart trouwde in 1879 met Bastiaan Korteweg. Ze verhuisden naar Groningen, maar het huwelijk zou niet lang duren. Na acht maanden pleegde het echtpaar zelfmoord door in elkaars armen cyaankali te nemen.Het tweetal liet het bericht achter het leven moe te zijn en het nirwana binnen te willen gaan. Elize Baart zou niet ouder worden dan 24 jaar. Materiaal: foto, digitaal bewerkt Fotograaf: Albert Greinier [/expander_maker] | (Pieternella Françoise) (1835-1869) Ontdekkingsreiziger en pionier in FotografieInzoomen? Beweeg cursor over foto of klik vergrootglas en dubbelklik. Terug naar onze winkel of naar complete catalogus. U kunt ook op afspraak onze portretten bezichtigen.BeschrijvingDe Haagse Alexandrine (Alexine) Tinne groeide op in een welvarend gezin. Haar moeder was hofdame geweest en vader vergaarde een fortuin met de handel in koffie en suiker. Toen vader in 1844 overleed, behoorden moeder en dochter tot de rijkste Nederlanders van dat moment. Alexine beschikte over een aantal creatieve talenten. Ze tekende, speelde piano en maakte haar eigen kleding. Het chique Den Haag werd regelmatig opgeschrikt door haar opvallende jurken en hoeden en de wilde rijstijl te paard. Met haar moeder maakte ze vaak reizen naar Noorwegen, Zweden, Egypte, Palestina en Syrië. In Den Haag hield Alexine zich als een van de eersten bezig met fotografie. In 1861 reisden moeder en dochter naar Afrika. Ze bereikten het Ugandese Gondokoro maar verder zou de reis niet gaan. [expander_maker id="4" more="Lees meer" less="Lees minder"] In 1863 volgde een tweede poging met een expeditie van ruim tweehonderd personen. Alexine hoopte de bergen in Zuid-Soedan te zien. Hoewel het porseleinen servies, zilveren bestek en het ijzeren ledikant dat moeder en dochter meenamen niet geholpen zullen hebben, gooide het regenseizoen roet in het eten. De expeditie moest worden stopgezet. Henriette Tinne stierf tijdens de reis en Alexine besloot met het lichaam van haar moeder terug te gaan naar Khartoem. Halverwege raakten de voorraden op en moest Alexine gered worden door een reddingsexpeditie. Haar tante Addy, die al die tijd in Karthoem was achtergebleven, overleed kort na aankomst. Ook twee kameniersters overleden ter plaatse. Alexine vertrok met vier lijkkisten naar Cairo waar ze vervolgens besloot te blijven. Haar halfbroer John kwam de lichamen ophalen om deze in Nederland te begraven. Tijdens haar reis had Alexine allerlei materiaal verzameld en vastgelegd. Dit resulteerde in Plantae Tinneanae, een uitgave over onbekende planten die tijdens de reis waren opgemerkt. In 1867 volgde een nieuwe reis, nu naar het Atlasgebergte in de hoop contact te leggen met de Toearegs. Na een eerste mislukte poging lukte het Alexine uiteindelijk in 1869 om de Toearegs te bereiken. Ze was zeer onder de indruk. Een tweede ontmoeting met de groep liep dramatisch af. Bij Wadi Sjergui werd het kamp door Arabieren en Toearegs overvallen. Alexine werd vermoord. Waar haar lichaam is gebleven, is tot op de dag van vandaag onbekend. Alexine Tinne maakte al bij leven naam als een belangrijke ontdekkingsreiziger. Vanwege haar mysterieuze dood groeide ze uit tot een ware legende. Veel van wat er over haar geschreven is moet niettemin met een korrel zout genomen worden. Helaas zijn er, op een aantal brieven na, geen teksten van Alexine overgebleven. De door haar gemaakte foto’s worden bewaard in het Haagse gemeentearchief. Materiaal: foto, collage Fotograaf: foto door bingham [/expander_maker] | (Margaretha Geertruida Zelle) (1876-1917) Danseres en spionInzoomen? Beweeg cursor over foto of klik vergrootglas en dubbelklik. Terug naar onze winkel of naar complete catalogus. U kunt ook op afspraak onze portretten bezichtigen.BeschrijvingDe Friese Margreet Zelle groeide op in Leeuwarden in een redelijk welvarend gezin. Het tij keerde echter in 1899. Het bedrijf van haar vader werd failliet verklaard en hij vertrok naar Den Haag en later naar Amsterdam. Met het overlijden van haar moeder in 1891 kwam Zelle onder voogdij te staan van een oom in Sneek. Hij liet haar een opleiding tot kleuterleidster volgen in Leiden, maar omdat zij op schoot van het hoofd van de opleiding werd aangetroffen, werd Zelle van school gestuurd. Hierna kwam ze terecht in Den Haag. Daar zag ze in Het Nieuws van den Dag een contactadvertentie van een officier uit Indië, Rudolph MacLeod. Op 11 juli 1895 trouwden MacLeod en Zelle in Amsterdam. [expander_maker id="4" more="Lees meer" less="Lees minder"] Na de geboorte van zoon John vertrok het gezin in mei 1897 naar Java. De huwelijksspanningen die vrijwel direct ontstonden, bleven aanwezig. In 1902 keerde het stel terug, met dochter Louise die daar geboren was, maar zonder zoon John. Hij was overleden aan een vergiftiging. De scheiding van Rudolph en Margaretha werd definitief in 1907. Zelle vertrok naar Parijs waar ze een baan vond als schildersmodel en als paardrijdster in een circus. Vanaf 1904 werkte ze als oosters danseres. Als danseres had Zelle groot succes. Haar exotische uitdossingen en erotische bewegingen sloegen aan. Op 13 maart 1905 trad ze op onder de naam Mata Hari in het Museum voor Oosterse Kunsten. De reacties waren enthousiast. Al snel verdiende ze veel geld en brak ze internationaal door. Veelal trad ze op met ‘oosterse’ dansen. Voortdurend verzon ze allerlei verhalen over zichzelf. Het hoogtepunt van haar carrière was in 1911- 12 toen Mata Hari optrad in diverse opera’s, waaronder in La Scala in Milaan. Ze kon spenderen wat ze wilde en had met diverse rijke mannen liefdesrelaties. Met het uitbreken van de Eerste Wereldoorlog vertrok Mata Hari naar Den Haag. Vermoedelijk was dit het begin van haar contacten met de Duitse inlichtingendienst, alhoewel nog steeds niet duidelijk is wat voor informatie zij daadwerkelijk doorspeelde aan de Duitsers. In mei 1916 ging Mata Hari naar Frankrijk, waar zij haar diensten aanbood aan de Franse veiligheidsdienst. Zij verdachten haar echter direct van spionage en op 13 februari 1917 werd ze gearresteerd. Door een militair gerechtshof werd Mata Hari ter dood veroordeeld. Op 15 oktober werd ze door een vuurpeloton, net buiten Vincennes, gedood. Mata Hari is bekend komen te staan als hét voorbeeld van een femme fatale. Haar mysterieuze en knappe verschijning bracht mannen het hoofd op hol. Tijdens haar leven was ze al een legende. Na haar dood deed nog jarenlang het gerucht de ronde dat ze niet gefusilleerd zou zijn. Allerlei artikelen zouden de naam Mata Hari krijgen, van sigaretten tot parfums. Over haar leven werden talloze films, series, liedjes, romans en studies gemaakt. In Leeuwarden werd in 1976 een standbeeld van Mata Hari onthuld en het Fries Museum besteedt op dit moment aandacht aan haar in de, naar eigen zeggen, ‘grootste Mata Hari-tentoonstelling ooit’. Uit het dossier van Mata Hari van de Franse overheid blijkt dat Mata Hari zeer waarschijnlijk niet meer is geweest dan een charmante informant die in hoge kringen verkeerde. Een volbloed spionne was ze niet. De Franse aanklagers en rechters hadden met hun doodstraf voor de rijke, mooie en mannenverslindende Zelle een voorbeeld willen stellen. Materiaal: foto, knoopjes, spiegel Fotograaf: onbekende fotograaf [/expander_maker] | (1830-1899) Beeldhouwer, schilder en tekenaarInzoomen? Beweeg cursor over foto of klik vergrootglas en dubbelklik. Terug naar onze winkel of naar complete catalogus. U kunt ook op afspraak onze portretten bezichtigen.BeschrijvingCornelia Scheffer was de dochter van de bekende kunstenaar Ary Scheffer. Wie haar moeder was is niet met zekerheid te zeggen. Tot haar zevende werd ze in het geheim grootgebracht op het platteland. In 1837 volgde een verhuizing naar Parijs onder begeleiding van haar oma. Ze trokken in bij Ary Scheffer in de kunstenaarswijk Nouvelle Athène. [expander_maker id="4" more="Lees meer" less="Lees minder"] Scheffer was vaak in het atelier van haar vader waar ze het vak van schilder en beeldhouwer leerde en ook voor haar vader poseerde. Op haar vijftiende trouwde Scheffer met de kinderarts René Marjolin, die achttien jaar ouder was dan Scheffer. Na het overlijden van haar vader kocht zij het huis om er met haar man in te trekken. In 1859 organiseerde ze een overzichtentoonstelling over het werk van haar vader. In de jaren zestig werkte Scheffer samen met Edouard Manet die bloemmotieven aanbracht op het aardwerk dat Scheffer ontwierp. Cornelia Scheffer overleed in 1899 en werd begraven op de begraafplaats van Montmartre. In het Dordrechts Museum kan men de marmeren linkerhand van Scheffer vinden die door een onbekende beeldhouwer gemaakt is. Een aantal stukken uit haar eigen oeuvre wordt in het Dordrechts Museum en in Museum Boijmans van Beuningen bewaard. Sculpturen van Scheffer zijn te vinden in Dordrecht en op de begraafplaats van Montmartre. Vanwege optreden van Scheffer werd Ary Scheffers nalatenschap uit zijn atelier toegezegd aan het Dordrechts Museum. Sinds 1899 beschikt het museum daarom over de grootste collectie kunstwerken van Ary Scheffer. Het ouderlijk huis in Parijs werd gelegateerd aan een achternicht en herbergt het Musée de la Vie Romantique, waar ook veel aandacht is voor het werk van Scheffer. Materiaal: foto, collage, was Fotograaf: Art Scheffer [/expander_maker] | (1739-1821) AmateurtekenaarInzoomen? Beweeg cursor over foto of klik vergrootglas en dubbelklik. Terug naar onze winkel of naar complete catalogus. U kunt ook op afspraak onze portretten bezichtigen.BeschrijvingBaudina Stinstra groeide op in het Friese Harlingen in een doopsgezinde koopmansfamilie. Kunst en cultuur speelden een belangrijke rol en Baudina kreeg waarschijnlijk tekenles als deel van haar opvoeding. Haar vroegst bekende werk maakte ze in 1764 en 1765. Het zijn werken in de stijl van kunstschilder Abraham Bloemaert. In 1769 trouwde Baudina met de rijke koopman Jelle Wildschut. Ze bezaten diverse panden en landerijen. Wildschut zou in 1796 zelfs de rijkste man van Harlingen zijn geweest. De enige tekening daterend van na Baudina’s huwelijk is een voorstelling van de kerk van Oldeberkoop uit 1776. In 1821 stierf Baudina Stinstra in haar ouderlijk huis aan het Noordijs in Harlingen. Een aanzienlijke erfenis viel ten deel aan familie, vrienden, personeel en goede doelen. Materiaal: foto, borduurwerkje, draad Fotograaf: J.A.Baur [/expander_maker] |
| Content | ||||||
| Weight | ||||||
| Dimensions | N/B | N/B | N/B | N/B | N/B | N/B |
| Additional information |
