In 1633 liet Leyster zich inschrijven als lid van het Haarlemse Sint-Lucasgilde. Ze opende een eigen schilderswinkel en leidde leerlingen op. Ook had ze een knecht in dienst. Leyster schilderde zelf vooral genretaferelen op bescheiden formaat. Vermoedelijk schilderde ze dit werk voor de markt. Daarnaast schilderde ze ook een stilleven, een zelfportret, een aquarel van een tulp en een vrouwenportret. De meeste werken signeerde ze met het monogram JL.

Vermoedelijk kende Leyster de man met wie ze in 1636 trouwde al sinds haar jeugd. Samen met deze Jan Miense Molenaer vertrok ze na haar trouwen naar Amsterdam. In 1648 keerden ze weer terug naar Haarlem. Molenaer had een atelier met leerlingen en was actief in de kunsthandel. Ook was hij actief op de huizenmarkt. Uit de periode van haar huwelijk is slechts één aquarel bekend van Leyster. Wellicht stopte ze met schilderen vanwege haar gezin. Anderen suggereren dat ze werkte in het atelier van haar man.

Judith Leyster overleed in 1660. Tijdens haar leven werd ze geroemd door Haarlemse stadshistorici, maar na haar dood raakte ze snel in de vergetelheid. Tegenwoordig wordt ze gezien als een van de bekendste vrouwelijke kunstenaars uit de Gouden Eeuw.

Materiaal:   foto, houten ringen

Fotograaf:  zelfportret